لیلا قلیخانی گنجه پس از ۳۵ روز هنوز در انتظار تعیین تکلیف

۱۱ فروردین ۱۴۰۴-هرانا

خبرگزاری هرانا – لیلا (شهره) قلیخانی گنجه، متهم سیاسی، ۳۵ روز پیش توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت شده است. وی هم اکنون به صورت بلاتکلیف در بند زنان زندان اوین نگهداری می‌شود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، لیلا (شهره) قلیخانی گنجه کماکان در بازداشت به‌سر می‌برد. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی، ضمن تایید این موضوع به هرانا گفت: “برای خانم قلیخانی گنجه وثیقه سه میلیارد تومانی تعیین شده است. او تاکنون موفق به تامین این مبلغ نشده و بیش از یک ماه است که به صورت بلاتکلیف در بند زنان زندان اوین به‌سر میبرد.” بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، خانم قلیخانی با اتهاماتی از جمله تبلیغ علیه نظام و عضویت در گروه‌های مخالف نظام مواجه است.

لیلا (شهره) قلیخانی گنجه پس از هشت روز بازداشت در انفرادی بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، در تاریخ ۱۵ اسفند ۱۴۰۳، به بند زنان این زندان منتقل شد.

خانم قلیخانی در تاریخ ۷ اسفند ۱۴۰۳، توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت شده است.

لیلا (شهره) قلیخانی گنجه پیش از این نیز به واسطه فعالیت‌های خود سابقه بازداشت و محکومیت را داشته است.

لینک برنامه شماره ۶۶۱ رادیو هفتگی اینترنتی بشریت کانون دفاع از حقوق بشر در ایران و پادکست سی ام

زنکشی؛ گزارشی از قتل و دفن مخفیانه‌ی فرزانه سپاهی توسط برادرش در سیب‌وسوران

۹ فروردین ۱۴۰۴-هه نگاو

یک زن اهل شهرستان سیب‌وسوران با هویت فرزانه سپاهی توسط برادرش بوسیله سلاح گرم به قتل رسیده و بصورت مخفیانه دفن شد. انگیزه‌ قاتل از ارتکاب جرم تحت عنوان عبارت مبهم “اختلافات خانوادگی” گزارش شده است.

بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز یکشنبه ۱۹ اسفندماه ۱۴۰۳ (۹ مارس ۲۰۲۵)، فرزانه سپاهی ۳۸ ساله و اهل روستای چاه‌میر از توابع شهرستان سیب‌وسوران، توسط برادر‌ خود با هویت “ا‌.سپاهی” با شلیک گلوله به ناحیه‌ی سر به قتل رسیده و پیکرش بصورت پنهانی و بدون اعلام عمومی و گزارش به نهادهای مربوطه توسط خانواده‌اش دفن شد.

به نوشته‌ی حال وش، پیکر فرزانه سپاهی یک هفته پس از به خاک سپردنش در پی گزارشات مردم منطقه کشف شد. پدر قربانی بعنوان مضنون اصلی بازداشت و چندی بعد با ادعای نداشتن نقش در قتل دخترش با تودیع وثیقه آزاد شده است.

فرزانه سپاهی حدود یک ماه پیش از حادثه بدنبال گرفتن طلاق از همسرش، بە خانە پدر و نامادری‌اش بازگشته بود و بدلیل آنچه اختلافات خانوادگی عنوان شده توسط برادر ۲۴ ساله‌اش به قتل رسید.

گزارش صوتی جلسه ویژه کمیته دفاع از حقوق زنان در تاریخ ۶ مارس ۲۰۲۵

جلسه ویژه کمیته دفاع از حقوق از زنان مورخ ۶ مارس ۲۰۲۵ در ساعت ۱۵:۰۰ به وقت اروپای مرکزی در فضای مجازی زوم با مدیریت خانم سونیا سوارکوب ، بخش اول : خانم نغمه ظریفی مقدم؛ شعرخوانی با موضوع زنان، بخش دوم: گفتگوی مهمانان جلسه ؛ خانم رها ثابت و خانم زهرا اسماعیلی با موضوع “۸مارس روز‌جهانی زن” ، بخش آخر: خانم مرضیه علی‌کرمی خوانش دلنوشته با موضوع زنان، برگزار گردید. همکارانی که مارا در برگزاری این جلسه یاری کردند عبارتند از: مسئول جلسه : خانم سونیا سوارکوب ، منشی جلسه: خانم معصومه کریمی، ضبط صدا و تدوین: خانم حدیث خوب‌رفتار. علاقمندان می توانند گزارش صوتی جلسه فوق را از طریق فایل های صوتی زیر شنوا باشند.

 

شروع جلسه : خانم سونیا سوارکوب

شعرخوانی : خانم نغمه ظریفی مقدم

گفتگوی مهمانان جلسه : خانم رها ثابت ، خانم زهرا اسماعیلی

خوانش دلنوشته : خانم مرضیه علی‌کرمی

زندان اوین؛ ممانعت از رسیدگی پزشکی و اعزام به مرخصی درمانی لیان درویش

۷ فروردین ۱۴۰۴-هرانا

خبرگزاری هرانا – لیان درویش، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، علیرغم ابتلا به عفونت شدید کلیه و مثانه، از رسیدگی پزشکی و اعزام به بیمارستان محروم مانده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، لیان درویش، زندانی سیاسی از رسیدگی پزشکی مناسب محروم است. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، خانم درویش به دلیل ابتلا به عفونت مثانه و کلیه، نیاز فوری به مراقبت‌های پزشکی دارد. با این حال مسئولان زندان اوین از اعزام او به مراکز درمانی جلوگیری می‌کنند. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی، ضمن تایید این موضوع به هرانا گفت: «درخواست آزادی مشروط خانم درویش تأیید شده و زمان قانونی اجرای آن نیز فرارسیده است، اما مسئولان زندان از آزادی او خودداری می‌کنند. همچنین درخواست مرخصی چندروزه وی علیرغم موافقت اولیه، هنوز اجرایی نشده است. وعده‌های عملی‌نشده مسئولان باعث افزایش فشار روحی بر این زندانی شده است.»

این زندانی سیاسی در تاریخ ۲ اسفند سال ۱۴۰۲، جهت تحمل دوران محکومیت خود به بند زنان زندان اوین منتقل شد.

لیان درویش، مادر حدودا ۴۰ ساله و اهل استان گیلان، پیشتر از بابت اتهامات اجتماع و تبانی، توهین به رهبری و تبلیغ علیه نظام به مجموعا پنج سال حبس محکوم شده بود

ویدا ربانی با پایان ایام مرخصی به زندان اوین بازگشت

۷ فروردین ۱۴۰۴_هرانا

خبرگزاری هرانا – شب گذشته، ویدا ربانی، روزنامه نگار با پایان ایام مرخصی به زندان اوین بازگشت.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ویدا ربانی به زندان اوین بازگشت. بازگشت خانم ربانی به زندان، شامگاه چهارشنبه ۶ فروردین‌ماه، با پایان ایام مرخصی او صورت گرفته است.

ویدا ربانی در تاریخ سه شنبه ۲۸ اسفندماه سال گذشته، از بند زنان زندان اوین به مرخصی اعزام شده بود.

در اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳، درخواست آزادی مشروط این زندانی سیاسی توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران رد شد.

در دی ماه ۱۴۰۱، این روزنامه نگار توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهام ”اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور” به شش سال حبس و به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به پانزده ماه حبس محکوم شد.

ویدا ربانی در مهرماه ۱۴۰۱، در جریان اعتراضات سراسری توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به زندان منتقل شد.

خانم ربانی در خصوص پرونده ای دیگر نیز توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران به تحمل ۱۰ سال و ۴ ماه حبس و محرومیت های اجتماعی محکوم شد. توهین به مقدسات، اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور، فعالیت تبلیغی علیه نظام و اخلال در نظم عمومی، از جمله اتهامات او در این پرونده است. وی همچنین در این پرونده تا پنج سال از فعالیت حرفه ای اعم از فعالیت در شبکه های اجتماعی، دورهمی و فعالیت سیاسی محروم شد.

با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی پنج سال حبس برای او قابل اجرا خواهد بود.

ویدا ربانی، متولد ۱۳۶۸، ساکن تهران، متاهل، عضو انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، کارشناس ارشد علوم سیاسی و کارشناس روزنامه نگاری است.

رمالی در عصر دیجیتال: نقض حقوق زنان و بازتولید آسیب‌پذیری/ علی برنایی

۷ فروردین ۱۴۰۴-هرانا

ماهنامه خط صلح – در لابه‌لای صفحات فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی در ایران، رمالان و دعانویسان دیجیتال با هزاران دنبال‌کننده، وعده‌های رنگی از تغییر سرنوشت را به افراد درمانده، مستاصل و آسیب‌پذیر می‌دهند و در واقع «تجارت فروش رویا» راه انداخته‌اند.

زنان، به‌ویژه در جوامع حاشیه‌نشین و کم‌درآمد، بیش از دیگران هدف این وعده‌ها قرار می‌گیرند. در واقع رمالی و دعانویسی در پوشش «مشاوره‌ی روحی»، «گشایش بخت»، «باطل کردن طلسم» و «پیشگویی آینده» نه‌تنها اقتصاد خانواده‌ها را تخریب می‌کند، بلکه حقوق اولیه‌ی زنان را نقض و چرخه‌ی آسیب‌پذیری را تقویت می‌نماید.

رمالی در قاب اینستاگرام

مشکل جامعه را پیدا کنید و برای آن راه حل ارائه دهید؛ حتی اگر واقعی نباشد! این نقشه‌ی راه فال‌گیران و رمالان و دعانویسان است. مشکلات مالی و عاطفی به‌عنوان دو نمونه از اصلی‌ترین مسائل، گریبان‌گیر زنان در مرکز این تجارت قرار می‌گیرند. در طی سال‌های اخیر، شبکه‌های اجتماعی، رمالی و دعانویسی و فال‌بینی را از حاشیه‌ی خیابان‌ها به متن زندگی دیجیتال آورده‌اند. این افراد امروزه با استفاده از ابزارهای مدرن بازاریابی، مخاطبان خود را هدف می‌گیرند. تکنیک‌ها و ابزارهای بازاریابی تجارت فروش رویا به زنان مستاصل متفاوت است. بعضی از رمال‌های به‌روزتر، با استفاده از هوش مصنوعی و جستجو در صفحات و پیام‌های شبکه‌های اجتماعی، با تحلیل پیام‌های کاربران، پیشنهادهای شخصی‌سازی‌شده و مطابق با حال و هوا و روحیه‌ی کاربران ارائه می‌دهند. از طرف دیگر فال‌گیران و رمالان و دعانویسان با همکاری بلاگرها یا اینفلوئنسرها، با ساخت ویدئوهای تبلیغاتی دروغین، هم اعتبار اجتماعی کسب می‌کنند و هم کسب و کار بی‌خاصیت خود را با استفاده از چهره‌های محبوب یا مورد توجه جامعه، گسترش می‌دهند.

اقتصاد تاریک: هزینه‌هایی که زنان می‌پردازند

رمالی و دعانویسی و فال‌گیری در ایران و به‌خصوص در سال‌های اخیر، با افزایش مشکلات اقتصادی و اجتماعی و همین‌طور گسترش ابزارهای ارتباط جمعی کاربرمحور و شبکه‌های اجتماعی، به یک تجارت زیرزمینی چند صد میلیارد تومانی تبدیل شده است. اما هزینه‌های تحمیل شده به جامعه فراتر از صرفاً بحث تبادل مستقیم پول بین فال‌گیر و رمال و دعانویس و مشتری است.

زنان در خانواده‌های کم‌درآمد، ممکن است هزینه‌های رمالی را از سهم غذای کودکان یا هزینه‌های درمانی کم ‌کنند. در مواردی حتی شنیده شده که به برای پرداختن چنین هزینه‌هایی وام گرفته‌اند.

برخی رمالان یا دعانویسان، زنان را از استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری منع می‌کنند و آن‌را «نقض اراده‌ی الهی» می‌دانند. هم‌چنین آن‌ها اغلب خشونت خانگی را به «سحر و جادو» نسبت می‌دهند و زنان را از شکایت قانونی منصرف می‌کنند. این دو نمونه نشان می‌دهد که چطور این تجارت به ابزاری برای تثبیت نابرابری‌های جنسیتی تبدیل شده است. بدتر از آن، گزارش‌های سوئاستفاده‌های جنسی رمالان و دعانویسان و فال‌گیران از زنان، به بهانه‌های مختلف است که باعث آسیب‌پذیری و تشدید مشکلات روحی و روانی زنان می‌گردد.

برای شکستن چرخ دنده‌های موتور محرک رمالی و دعانویسی و فال‌گیری در فضای مجازی، اقدامات چندلایه، هماهنگ و مکمل یکدیگر ضروری است. اقدامات قانونی که به بستن دائمی صفحات متخلف و کلاه‌بردار مربوط به این تجارت منجر شود، دارای اهمیت است. هم‌چنین اقدامات اجتماعی مانند ایجاد مراکز مشاوره‌ی رایگان و ایجاد مراکز حمایتی با دسترسی آسان در مناطق محروم می‌تواند راه‌گشا باشد.

با این همه نباید فراموش کرد که ریشه‌ی خرافه‌گرایی، در فقدان مکانیسم‌های امیدسازی واقعی نهفته است. در جامعه‌ای که شهروندان، نقش خود را در تغییر سرنوشت ناچیز می‌بینند، توسل به جادو و طالع، تنها راه باقیمانده برای احساس کنترل بر زندگی است و زنان در این مسیر، بیش‌ترین آسیب را متحمل می‌شوند. رمالی در ایران امروز، دیگر یک «سنت قدیمی» نیست؛ شبکه‌های اجتماعی آن‌را به ابزاری برای استثمار سیستماتیک زنان تبدیل کرده‌اند. مبارزه با این پدیده، نیازمند همکاری دولت و جامعه‌ی مدنی است. اما مهم‌تر از همه، تبدیل «امید کاذب» به «امید واقعی» از طریق دسترسی به آموزش، مشاوره و فرصت‌های اقتصادی است.

حبس بدون تصمیم؛ ادامه بلاتکلیفی فرزانه محمدی پارسا در زندان اوین

۶ فروردین ۱۴۰۴- هرانا

خبرگزاری هرانا – فرزانه محمدی پارسا، متهم سیاسی علیرغم گذشت بیش از ۹۰ روز از زمان دستگیری، کماکان به صورت بلاتکلیف در بند زنان زندان اوین نگهداری می‌شود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، فرزانه محمدی پارسا کماکان در بازداشت به‌سر می‌برد. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، بیش از سه ماه از بازداشت خانم پارسا می‌گذرد و او کماکان به صورت بلاتکلیف در زندان اوین نگهداری می‌شود. او پس از گذشت بیش از ۴۰ روز، از بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، در تاریخ ۲۳ بهمن سال گذشته، به بند زنان این زندان منتقل شده است. همچنین تاکنون امکان آزادی او با وثیقه نیز فراهم نشده است.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این متهم سیاسی ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “بازداشت فرزانه محمدی پارسا به دلیل اعتراض به حجاب اجباری در خیابان های شهر تهران، صورت گرفته است.”

خانم پارسا روز چهارشنبه ۵ دی ماه توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود در تهران همراه با ضرب و شتم بازداشت شد.

پیشتر یک منبع مطلع ضمن تایید این خبر به هرانا گفته بود: “وی پیشتر به دلایل مرتبط با حجاب و نوشتن مطالبی در زمینه عدم شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ایران، بازداشت و پس از اخذ تعهد آزاد شده بود.”

تاکنون از اتهامات مطروحه علیه این شهروند اطلاعی حاصل نشده است.

فرزانه محمدی پارسا، حدودا ۵۵ ساله، دندانپزشک و ساکن تهران است.

مراسم نوروز؛ بازداشت خشونت‌آمیز شیخ زاهد شهابی، فعال مذهبی توسط اداره اطلاعات در سقز

شیخ زاهد شهابی، از فعالان مذهبی کُرد اهل سقز، در جریان هجوم خشونت آمیز نیروهای اداره اطلاعات بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. شیخ زاهد شهابی از حاضران و سخنرانان یکی از مراسمات نوروزی اخیر در سقز بود.

بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، بامداد دوشنبه ٤ فروردین‌ ماه ۱۴۰۴ (٢٤ مارس ۲۰۲۵)، شیخ زاهد شهابی، اهل سقز توسط اداره اطلاعات بازداشت شد.

به گفته منابع آگاه، نیروهای اداره اطلاعات با هجوم به خانقاه “راه آزادی” سقز، ضمن ارعاب و بازداشت زاهد شهابی، کتاب‌های موجود در این خانقاه را به بیرون از آن پرت کرده‌اند.

در همین ارتباط، چند روز پیشتر شماری از فعالان مدنی سقز با پیش‌بینی وقوع چنین حملاتی پس از مراسمات نوروزی، نسبت به پرونده‌سازی برای فعالان هشدار دادند.

قابل ذکر است که، شیخ زاهد شهابی، روز جمعه ۲۴ اسفند ماه ۱۴۰۳، در جریان مراسم کوه جاقل سقز حضور یافت، سخنرانی کوتاهی داشت و در پایان نیز آتش نوروز را برافروخت.

گفتنیست که آزاد شهابی، برادر زاهد شهابی همراه در تاریخ ٢٨ تیرماه سال گذشته با دو فعال مذهبی دیگر به نام‌های پیمان محمدی و پرویز رحیم‌ پناه، در خانقاه محل فعالیت‌شان به ضرب گلوله کشته شدند.

چندی بعد، فعالان مدنی سقز با اشاره به شواهد موجود و سوابق طولانی نهادهای حکومتی، این اقدام را تروری سازمان‌دهی‌شده و اقدامی برای سرکوب بیشتر عنوان کردند.

راحله راحمی پور، فعال مدنی کهنسال در زندان اوین از درمان محروم است

۶ فروردین ۱۴۰۴-هرانا

خبرگزاری هرانا – راحله راحمی‌پور، فعال مدنی ۷۲ ساله که از بیماری‌های متعددی از جمله تومور مغزی و تالاسمی مینور رنج می‌برد، کماکان با شرایط جسمی نامناسب در زندان اوین نگهداری می‌شود. این در حالی است که با وجود تایید پزشکی قانونی در خصوص وخامت وضعیت جسمانی او و تاکید بر نیاز فوری به درمان در خارج از زندان، وی همچنان از اعزام به مراکز درمانی محروم مانده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، راحله راحمی پور، فعال مدنی ۷۲ ساله کماکان از رسیدگی تخصصی پزشکی محروم مانده است. راحله راحمی‌پور به دلیل کهولت سن از بیماری قلبی رنج می‌برد و به بیماری‌های متعددی از جمله تومور مغزی با وضعیت وخیم و نگران‌ کننده، فشار خون، دیابت، درد مفاصل و آب مروارید مبتلا است. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده او در گفت‌وگو با هرانا اعلام کرده است که او دچار ضعف بدنی شدید شده است. لازم به ذکر است پیش‌تر، پزشکی قانونی عدم تحمل کیفر این زندانی را تایید کرده و هشدار داده بود که هرگونه محیط پرتنش می‌تواند وضعیت سلامتی او را وخیم‌تر کند. همچنین تاکید شده بود که وی نیازمند درمان فوری و تخصصی در خارج از زندان است. با این حال، همچنان از رسیدگی پزشکی مناسب و اعزام به مراکز درمانی محروم مانده است.

در اسفندماه سال ۱۴۰۳، محکومیت پنج سال و ۱۰ ماه حبس این فعال مدنی، پس از پذیرش اعاده دادرسی و رسیدگی مجدد در شعبه ۲۱ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، به چهار سال و دو ماه حبس کاهش یافت. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی سه سال و شش ماه و ۱۰ روز حبس، در خصوص وی قابل اجرا خواهد بود.

اواسط شهریورماه سال گذشته، دادستانی به دلیل حضور او در تحصن و همراهی با همبندیهایش، با ارسال پرونده وی به کمیسیون پزشکی مخالفت کرده بود.

خانم راحمی پور در آبان ماه ۱۴۰۲، پس از حضور در دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل حبس به زندان اوین منتقل شد.

جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات وی از بابت “اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام” در تاریخ ۲۷ خردادماه سال ۱۳۹۹ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران برگزار شده بود. وی در نهایتا توسط دادگاه مذکور به شش سال حبس محکوم شد.

این فعال مدنی در تاریخ ۲۱ آبان ۱۳۹۸ به همراه ژیلا کرم زاده مکوندی توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات سپاه موسوم به بند ۲ الف زندان اوین منتقل شد. چندی بعد خانم راحمی پور موقتا از زندان آزاد شد.

با پایان ایام مرخصی؛ حورا نیک بخت و کبری بیکی به زندان اوین بازگشتند

۵ فروردین ۱۴۰۴-هرانا

خبرگزاری هرانا – حورا نیک بخت و کبری بیکی، زندانیان سیاسی، امروز سه‌شنبه ۵ فروردین ماه با پایان ایام مرخصی به زندان اوین بازگشتند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حورا نیک بخت و کبری بیکی به زندان اوین بازگشتند.بازگشت به زندان این دو زندانی سیاسی، پیش از ظهر امروز با پایان ایام مرخصی آنها صورت گرفته است. این افراد روز چهارشنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۳ از بند زنان زندان اوین به مرخصی اعزام شده بودند.

حورا نیک بخت، شهروند ساکن تهران، در تاریخ ۲۳ خردادماه ۱۴۰۳، پس از حضور در شعبه سوم بازپرسی دادسرای اوین بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل شد. وی پیشتر در مردادماه همان سال توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهامات تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری به یک سال حبس تعزیری محکوم شده بود.

کبری بیکی نیز پیشتر از سوی همین شعبه به ریاست قاضی افشاری، از بابت اتهامات تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور به سه سال حبس محکوم شد. این حکم در ادامه توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی حوزان عینا تایید شد. وی نهایتا در تاریخ ۲۹ مهرماه ۱۴۰۲ پس از مراجعه به واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت خود به بند زنان زندان اوین منتقل شد.

گفتنی است، خانم بیکی در جریان اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ نیز به دلیل شعارنویسی توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و پس از مدتی با تودیع قرار وثیقه از زندان قرچک ورامین آزاد شده بود.