۱۴۰۴ اردیبهشت ۱۰, چهارشنبه
راحله راحمیپور با پایان ایام مرخصی به زندان اوین بازگشت
۹ اردیبهشت ۱۴۰۴-هرانا
خبرگزاری هرانا – ساعاتی پیش، راحله راحمیپور، فعال مدنی ۷۲ ساله با پایان ایام مرخصی به زندان اوین بازگشت.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، راحله راحمیپور به زندان اوین بازگشت. بازگشت به زندان خانم راحمیپور، امروز سه شنبه ۹ اردیبهشت ماه، با پایان ایام مرخصی او صورت گرفته است. این فعال مدنی در تاریخ ۳ اردیبهشت ماه، از زندان اوین به مرخصی اعزام شده بود.
در اسفندماه سال ۱۴۰۳، محکومیت پنج سال و ۱۰ ماه حبس خانم راحمیپور، پس از پذیرش اعاده دادرسی و رسیدگی مجدد در شعبه ۲۱ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، به چهار سال و دو ماه حبس کاهش یافت.
با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی سه سال و شش ماه و ۱۰ روز حبس، در خصوص وی قابل اجرا خواهد بود.
اواسط شهریورماه سال گذشته، دادستانی به دلیل حضور او در تحصن و همراهی با همبندیهایش، با ارسال پرونده وی به کمیسیون پزشکی مخالفت کرده بود.
خانم راحمیپور در آبان ماه ۱۴۰۲، پس از حضور در دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل حبس به زندان اوین منتقل شد.
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات راحله راحمیپور از بابت “اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام” در تاریخ ۲۷ خردادماه سال ۱۳۹۹ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران برگزار شده بود. وی در نهایتا توسط دادگاه مذکور به شش سال حبس محکوم شد.
این فعال مدنی در تاریخ ۲۱ آبان ۱۳۹۸ به همراه ژیلا کرم زاده مکوندی توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات سپاه موسوم به بند ۲ الف زندان اوین منتقل شد. چندی بعد خانم راحمیپور موقتا از زندان آزاد شد.
۱۴۰۴ اردیبهشت ۹, سهشنبه
ریشه های نفرت پراکنی ایدئولوژی جمهوری اسلامی علیه اهلسنت؛ از منبرهای رسمی تا رسانه های حکومتی
اگر به رویکرد جمهوری اسلامی نسبت به جامعه اهل سنت، حداقل در داخل کشور، در طول چهلوشش سال گذشته نگاهی بیندازیم، بهوضوح درخواهیم یافت که این نفرتپراکنیها و اهانتها از کجا نشأت میگیرند. وقتی مسئولان جمهوری اسلامی و شخص علی خامنهای برای ساخت فیلمهای موهن ضد اعتقادات اهل سنت، همچون مختارنامه و… که با روایتسازیهای جعلی و سراسر توهین به بزرگان اهل سنت همراهاند، صدها میلیارد تومان از بیتالمال را اختصاص میدهند و این آثار را از رسانه ملی برای شستوشوی ذهنی افکار عمومی پخش میکنند؛ یا در حوزههای علمیه قم و در کتابهای مراجع به خلفای راشدین و همسر پیامبر (ص)، حضرت عایشه، بهصراحت توهین میشود، و حتی اهل سنت را ناصبی مینامند؛ و یا وفات حضرت فاطمه، دختر پیامبر، را با روایتسازیهای جعلی تبدیل به شهادت (از طریق قتل) به دست خلیفه دوم، حضرت عمر، نسبت میدهند و آن را در تقویم رسمی کشور نیز ثبت میکنند؛ و مذهبی را که بیش از یک میلیارد پیرو در جهان دارد در قانون اساسی کشور به رسمیت نمیشناسند ،چرا نباید برخی افراد در صدا و سیمایی که مستقیماً تحت نظر علی خامنهای است و رئیس آن را نیز خود او منصوب میکند، به خود اجازه دهند به مقدسات و باورهای اهل سنت اهانت کنند؟ روشن است که ریشه تمامی این اهانتها و نفرتپراکنیها به رویکرد و نظریه نظام جمهوری اسلامی نسبت به مردم اهل سنت بازمیگردد.
رهبری جمهوری اسلامی از یک سو شعار وحدت شیعه و سنی را با عنوان “تقریب مذاهب اسلامی” سر میدهد، و از سوی دیگر از رسانهای که تحت نظارت مستقیم اوست، به اعتقادات اهل سنت توهین میشود و بعداً اعلام میکنند که با خاطیان برخورد کردهاند. کدام یک از این ادعاها را باید باور کرد؟ وقتی شهروندان اهل سنت به دلیل مذهبشان در کشور با تبعیض سیستماتیک مواجهاند و حتی اجازه داشتن عبادتگاه در پایتخت و شهرهای بزرگ را ندارند؟ وقتی علمای اهل سنت به دلیل کوچکترین انتقاد، زندانی یا اعدام میشوند؟ وقتی شهروندان اهل سنت در بلوچستان و کردستان، بهخاطر مطالبه حقوق اولیه خود، با گلولههای جنگی و تیربار سرکوب و قتلعام میشوند؟ وقتی سرکوب و اعدام شهروندان بلوچ و کرد اهل سنت بهطرز دیوانهواری ادامه دارد و بالاترین آمار در کشور را به خود اختصاص داده است؟ وقتی بیشترین سهم فقر، بیکاری، و معضلاتی مانند کولبری و سوختبری که روزانه جان جوانان این مناطق را میگیرد به اهل سنت کردستان، بلوچستان و سایر مناطق سنینشین تعلق دارد؟ وقتی جامعه اهل سنت حتی کوچکترین سهمی در قدرت اجرایی و اداره امور کلان کشور ندارد؟
آیا با اندکی تأمل، همین چند مورد ذکرشده بهتنهایی مهر تأییدی بر ایدئولوژی بغض و نفرت رهبران نظام جمهوری اسلامی نسبت به جامعه اهل سنت و دیگر اقلیتهای دینی کشور نیست؟ و آیا پیروان چشموگوشبسته آنها را تشویق و ترغیب نمیکند که هر جا فرصتی یافتند، بر پایه توهماتی که به ذهنشان تزریق شده، به باورهای اهل سنت بتازند و اطمینان داشته باشند که نهتنها بابت این اهانتها مورد مؤاخذه قرار نمیگیرند، بلکه رفتارشان به عنوان یک باور دینی تزریقشده از سوی رهبران و مراجع تقلید توجیه هم خواهد شد؟
اکنون، جمهوری اسلامی مانند بسیاری از موارد مشابه پیشین، از جمله ادعای مجازات عاملان جنایتهای «جمعههای خونین زاهدان و خاش» صرفاً اعلام کرده که با خاطیان این موضوع برخورد خواهد کرد؛ آنهم بدون هیچ شفافسازی علنی یا ارائه سند و مدرکی برای اثبات ادعاهای خود. حتی اگر با نگاهی خوشبینانه این اظهارات را بپذیریم، باز هم این اقدامات بهتنهایی برای جلوگیری از تکرار چنین مواردی و مهار گسترش اختلافات مذهبی در جامعه کافی نیست. چراکه مقابله جدی با ریشههای اصلی این نفرتپراکنیها لازم است تا مردم دیگر شاهد این اهانتهای تکراری که احساسات میلیونها مسلمان را جریحهدار میکند، نباشند.
گزارش صوتی و تصویری جلسه عمومی کانون دفاع از حقوق بشر در ایران در تاریخ ۱۳ آوریل ۲۰۲۵
جلسه عمومی کانون دفاع از حقوق بشر در ایران ۱۳ آپریل ۲۰۲۵ ساعت ۱۵:۰۰ بوقت اروپای مرکزی با حضور جمعی از فعالان حقوق بشر و دیگر مهمانان از طریق فضای مجازی زووم، یوتیوب، اپلیکیشن کانون با مدیریت اصغر خدا بنده سامانی برگزار گردید. سخنرانان عبارتند از: ۱) کوثر ولیزاده : گزارش و تحلیل اخبار نقض حقوق بشر در ایران دراسفند ماه 1403، ۲) مرضیه معظمی : آپارتاید دینی، ۳) نزهت رشید خانی : روز جهانی ایمنی و سلامت محیط کار، ۴) بحث آزاد : حقمان را فراموش نکنیم “حق کار و کارگر”، با مشارکت: خانم ساره استوار، رامین احمدزاده، مرضیه معظمی.علاقمندان میتوانند گزارشهای صوتی جلسه فوق را از طریق فایلهای صوتی زیر شنوا باشند و همچنین گزارش تصویری جلسه را در کانال یوتیوب بشریت از طریق لینک زیر تماشاگر باشند:
سخنران اول کوثر ولیزاده :گزارش و تحلیل اخبار نقض حقوق بشر در ایران در اسفند ماه ۱۴۰۳
سخنران دوم مرضیه معظمی: آپارتاید دینی
سخنران سوم نزهت رشید خانی : روز جهانی ایمنی و سلامت محیط کار
۱۴۰۴ اردیبهشت ۸, دوشنبه
هستی امیری با تودیع وثیقه از زندان اوین آزاد شد
۷ اردیبهشت ۱۴۰۴-هرانا
خبرگزاری هرانا – روز جاری، هستی امیری، دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی تهران با تودیع وثیقه از زندان اوین آزاد شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از امتداد، امروز یکشنبه ۷ اردیبهشت ماه، هستی امیری از زندان آزاد شد.
بر اساس این گزارش، آزادی خانم امیری با تودیع وثیقه یک میلیارد و پانصد میلیون تومانی و از زندان اوین صورت گرفته است.
هستی امیری روز شنبه ۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ پس از حضور در دادسرای اوین بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بود.
تبلیغ علیه نظام، نشر اکاذیب و حضور زنان در معابر و انظار عمومی بدون حجاب شرعی، از جمله اتهامات مطروحه علیه خانم امیری در این پرونده است.
منزل هستی امیری در تاریخ ۱۵ اسفند ماه ۱۴۰۳ توسط مأموران وزارت اطلاعات مورد تفتیش قرار گرفت. در نتیجه بازرسی منزل، تعدادی از وسایل شخصی از جمله تلفن همراه او ضبط شد. همچنین، به وی اطلاع داده شد که پرونده قضایی جدیدی علیه او تشکیل شده است و باید به دادسرای اوین مراجعه کند.
خانم امیری در تاریخ ۱۴ مرداد ۱۴۰۳، با پایان دوران محکومیتش از زندان اوین آزاد شد. او مورخ ۱۸ فروردین ۱۴۰۳، پس از مراجعه به شعبه اول اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بود.
خانم امیری در مردادماه ۱۴۰۲، توسط شعبه بیست و ششم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام” به یک سال حبس تعزیری محکوم شده بود. حکم صادره چندی بعد در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شده بود.
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات وی در تاریخ ۱۹ تیرماه ۱۴۰۲، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران برگزار شده بود. این پرونده در پی اعتراض به مسمومیت سریالی دانش آموزان مدارس علیه او گشوده شد.
هستی امیری پیش از این نیز سابقه بازداشت و برخوردهای قضایی را داشته است.
گزارش آماری نقض حقوق پیروان ادیان، فروردین ماه 1403
گزارش آماری نقض حقوق پیروان ادیان، فروردین ماه 1403
تهیه وتنظیم گزارشات : سعید بهشتی متین، صدرا مجیب یزدانی، شراره هادیزاده رئیسی
تنظیم نمودار آماری : کریم ناصری
ماده 18 اعلامیه جهانی حقوق بشر
هر کس حق دارد که از آزادی فکر، وجدان و مذهب بهرهمند شود. این حق متضمن آزادی تغییرمذهب یا عقیده و ایمان میباشد و نیز شامل تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی است. هرکس میتواند از این حقوق یا مجتمعاً بهطور خصوصی یا بهطور عمومی برخوردار باشد.
ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر
هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده ای بدون نگرانی از مداخله و مزاحمت، و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه ای بدون ملاحظات مرزی است.
گزارش پیش رو دربردارنده اطلاعات آماری نقض حقوق پیروان سایر ادیان در ایران تا پایان بهمن ماه 1403 شمسی است. این گزارش به صورت آماری-تحلیلی ارائه میشود، مسلماً به دلیل عدم اجازه دولت ایران به مدافعان حقوق بشر جهت فعالیت به خصوص در حوزه گزارشگری نقض حقوق بشر و همینطور ممانعت از گردش آزاد اطلاعات و بالطبع به رسمیت نشناختن حوزه مستقل در فعالیتهای مدنی از سوی دولت ایران، در حال حاضر مسئله گزارشگری، امری دشوار و خطیر با محدودییتهای فراوان در ایران محسوب میشود.
فشار بر پیروان سایر ادیان همچنان ادامه دارد :
جمهوری اسلامی ایران و سران آن اعتقاد دارند که برخی از گروههای مذهبی دشمنان کشور هستند، زیرا باورهای مذهبی آنها ممکن است وفاداری به نظام را دچار چالش کند و به بهانه حفظ امنیت سیاسی، سرکوب فعالیتهای مذهبی را سرلوحه عناد با ادیان دیگر قرار دادهاند.بازداشتها و خشونتهای هدفمند ارگانهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی ایران همچنان متوجه پیروان سایر ادیان در ایران است. این دسته از شهروندان به دو قسم رسمی و غیررسمی تقسیم میشوند، پیروان آئین بهایی از ادیان غیررسمی هستند که تحتفشارهای بیشتری قرار دارند، آنها از انجام مناسک دینی و تبلیغ آئین آزادانه، تدریس و تحصیل در مقاطع عالی محروم هستند، هماکنون تنی چند از رهبران این آئین که امور بهاییان را در این کشور اداره میکردند، در زندانهای اوین و رجایی شهر به سر میبرند و دهها تن از پیروان آن نیز در زندانهای کشور ازجمله سمنان، مشهد، تهران، کرج و غیره متحمل حبسهای طولانی شدهاند. ادیان و مذاهب رسمی هم چون مسیحیان نیز با محدودییتهای زیادی مواجه هستند، جمهوری اسلامی ایران تنها عبادت مسیحیان عاشوری، ارمنی و کلدانی را که مسیحی هستند، به رسمیت میشناسد، تبلیغ آئین برای ایرانیان از سوی ایشان جرم تلقی میشود. کسانی که فارس زبان هستند از ورود به کلیساها منع میشوند و کلیساها وظیفه دارند اسامی اعضای خود به همراه کپی کارت ملی آنها را به وزارت اطللاعات ارائه دهند ، توزیع کتب مقدس در کتابفروشی ها ممنوع میباشد . ماده ۱۳ و ۲۶ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مسیحیت را به رسمیت میشناسد و به مسیحیان حق عبادت و ایجاد انجمن را داده است اما برخورد با مسیحیان پروتستان که معتقد به بشارت به دین خود هستند کماکان وجود دارد و کلیساهای خانگی با سرکوب گسترده مواجه هستند. تبعیض مذهبی در مورد مسلمانان سنی نیز اعمال میشود، آنها که اکثراً در مناطق حاشیهای کشور زندگی میکنند، از حق ساخت مسجد و برگزاری آئین مذهبی ازجمله نماز عید فطر و قربان در مناطق مرکزی هم چون تهران محروم هستند. حتی در مواردی گزارش تخریب نمازخانههای اهل سنت هم گزارش شده است و این گروه از افراد با اعدام و بازداشت و آزار و اذیت هایی مواجه هستند حتی آنها از استخدام در ادارات دولتی و تصدی سمت هم منع هستند که نمونه بارز آن انتخاب بیژن ذوالفقار نصب به سمت وزیر ورزش در دولت حسن روحانی بوده که به خاطر اهل تسنن بودن وی از مجلس رای اعتماد نگرفت.
اهل سنت:
اهل سنت خواستار امنیت و اخوت هستند، انتظار دارند که آزادی مذهبی مراعات شود و این خواسته تکتک جامعه اهل سنت است. انتظار آن است که جامعه اهل سنت در شهرهای بزرگ کشور مثل اصفهان و دیگر شهرها آزادانه بتوانند نماز بخوانند و به تعلیم فرزندان خود مشغول باشند. این انتظار کاملاً معقول و قانونی است. اینکه اهل سنت بتواند در هر شهری که نیاز دارد مسجد بسازد و نماز جمعه و نماز عید بخواند و از آزادی کامل برخوردار باشد، انتظاری کاملاً قانونی بوده و خواستهای زیاده خواهانه نیست. اهل سنت معتقد است که حق مردم باید رعایت شود و کسی به خاطر مذهب از حقوقش محروم نشود، زیرا رعایت حقوق ملت باعث اتحاد و نزدیکی میشود.زندانیان اهل سنت که به خاطر تبلیغ دینی با اتهاماتی مانند اقدام علیه امنیت ملی مواجه هستند حکم محاربه در دست دارند در زندان و در فضای نامناسبی دوران زندان خود را میگذرانند و بصورت مدام از سوی مأموران زندان به دلیل عقیدهشان مورد بیاحترامی قرار میگیرند.اصل ۲۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، برابری تمام شهروندان ایرانی را بر اساس موازین اسلام مورد تأکید قرار میدهد. با این حال در کنار سایر پیروان ادیان در ایران که این ماده قانون اساسی نتوانسته برابری آنان را در بیش از ۳ دهه گذشته در برخورداری از حقوق شهروندی تضمین کند، پیروان اهل سنت در ایران نیز علیرغم اینکه مسلمان هستند شرایط مشابهی دارند، آنان نیز از تصاحب مسئولیتهای کلان مدیریتی کشوری و لشگری و نیز بهرهمندی برابر از فرصتها و امکانات محروم هستند، همینطور با موانع و محدودییتهای جدی برای تبلیغ باورهای خود و بجا آوردن مناسک مذهبی خود از سوی حکومت ایران روبهرو هستند.
در این ماه :
بازداشت خشونتآمیز شیخ زاهد شهابی، فعال مذهبی توسط اداره اطلاعات در سقز
شیخ زاهد شهابی، از فعالان مذهبی کُرد اهل سقز، در جریان هجوم خشونت آمیز نیروهای اداره اطلاعات بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. شیخ زاهد شهابی از حاضران و سخنرانان یکی از مراسمات نوروزی اخیر در سقز بود.به گفته منابع آگاه، نیروهای اداره اطلاعات با هجوم به خانقاه “راه آزادی” سقز، ضمن ارعاب و بازداشت زاهد شهابی، کتابهای موجود در این خانقاه را به بیرون از آن پرت کردهاند.در همین ارتباط، چند روز پیشتر شماری از فعالان مدنی سقز با پیشبینی وقوع چنین حملاتی پس از مراسمات نوروزی، نسبت به پروندهسازی برای فعالان هشدار دادند. (ههنگاو ,5 فروردین 1404)
حذف، تحریف و نفرتپراکنی؛ بازنمایی مسلمانان سنی در رسانههای ایران
در رسانهها و سیاستگذاریهای فرهنگی جمهوری اسلامی، مسلمانان سنی با چهرهای کلیشهای، منفی و تبعیضآمیز بازنمایی میشوند. اهل سنت اغلب با برچسبهایی مانند وهابی و تکفیری بهعنوان دیگری خطرناک معرفی شده و از حضور مثبت در سینما، تلویزیون و رسانههای رسمی محروماند. در این گفتمان، سنی خوب کسی است که با سیاستهای نظام همراه باشد و سنی بد معترض و مطالبهگر، که با سرکوب و بیاعتباری مواجه میشود.افزایش چشمگیر مطالب نفرتپراکن در شبکههای اجتماعی، نبود آمار رسمی از جمعیت اهل سنت، و سانسور فرهنگی، همگی بخشی از پروژهای گسترده برای حذف هویت مستقل سنیها از حافظه جمعی و روایت رسمی کشور هستند. این وضعیت نهتنها شکافهای مذهبی را تعمیق میکند، بلکه مانعی جدی بر سر راه گفتوگوی بینفرهنگی و تحقق عدالت اجتماعی است.(ایران وایر ۲۱ فروردین ۱۴۰۴)
لقمان امینی، روحانی اهل سنت به دادگاه ویژه روحانیت همدان احضار شد
لقمان امینی، روحانی اهل سنت ساکن سنندج، با دریافت ابلاغیهای به دادگاه ویژه روحانیت همدان احضار شد. طبق احضاریهای که این روحانی اهل سنت دریافت کرده است، او باید در تاریخ ۱ اردیبهشت ۱۴۰۴، در دادگاه ویژه روحانیت همدان حضور پیدا کند. آقای امینی در خردادماه سال ۱۴۰۲، از بابت تبلیغ علیه نظام، نگهداری سلاح کمری و حمایت از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، به ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. وی همچنین از باب مجازاتهای تکمیلی به مدت دو سال تبعید به اردبیل، خلع دائم لباس روحانیت و ممنوعیت از خطبه جمعه محکوم شده است. جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات لقمان امینی در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۴۰۲، برگزار شده بود. آقای امینی پیشتر با دریافت ابلاغیهای به دادگاه ویژه روحانیت احضار شده بود. لقمان امینی، امام جمعه مسجد جامع چهاریارنبی سنندج در تاریخ ۳ اسفند ۱۴۰۱ با تودیع وثیقه آزاد شد. بازداشت او در تاریخ ۱۰ بهمن ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی صورت گرفته بود.(هرانا.27فروردین1404)
مولوی عبدالحمید با اشاره به افزایش اعدامها: قانونی که فایدهای ندارد چرا بر اجرای آن اصرار شود؟
جمعه ۲۹ فروردین ماه ۱۴۰۴، مولوی عبدالحمید اسماعیلزهی، امام جمعه زاهدان در مراسم نماز جمعه زاهدان، با اشاره به افزایش اعدام در هفتههای اخیر در کشور، با بیان اینکه این اعدامها «ثبوت شرعی در کتاب و سنت» ندارند، خواستار «توقف اعدام» در کشور شد و گفت: میطلبد که مسئولان روی این موضوع فکر کنند. اعدامهایی که تا کنون بهخاطر مواد مخدر انجام شدهاند هیچ فایدهای نداشته و مانع خریدوفروش مواد مخدر نشدهاند. لذا حکم و قانونی که فایدهای برای جامعه ندارد چرا باید بر اجرای آن اصرار شود؟! اعدام افراد نگرانی بزرگی را برای فرزندان و خانواده و خویشاوندانشان به دنبال دارد. مولوی عبدالحمید اظهار داشت: موضوع افزایش اعدامها در کشور که به اتهام مواد مخدر یا به خاطر اتهامات عقیدتی و سیاسی صورت میگیرند، این روزها در رسانهها داغ است. بنده قبلا نیز در رابطه با اعدام صحبت کردهام و این سخنان بنده سیاسی تلقی نشوند، بلکه علمی هستند.( رسانک،29فروردین1404)
بهائیان:
ایران، کشوری که در آن بهائیان زیادی زندگی میکنند، آئین بهایی هنوز یک در ایران «فرقه مرتد» تلقی میشود. . این مشهور است که بهاییان به دنبال صلح هستند، قدرت سیاسی نمیخواهند و تهدید امنیتی ایجاد نمیکنند. با این حال جمهوری اسلامی ایران آنها را تحت تعقیب قرار میدهد. از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ میلادی تاکنون، بهاییان به طور سامانمند و روشمند از دسترسی به تحصیلات عالی و همچنین حق اشتغال محروم بودهاند؛و اگر پیگیر حق از دست رفته خود باشند با اتهامات واهی و زندان و تهدید مواجه میگیرند و همواره درمعرض دستگیریهای بدون مجوز قانونی و حبس قرار گرفتهاند. بهائیان هرگز قادر نبودهاند به طور علنی از تعالیم دینی خود پیروی کنند. آنها تقریباً در تمام مراحل زندگی مورد بدرفتاری قرار میگیرند.انتقال دانش و تجربه بشری، جز از طریق آموزش امکانپذیر نیست و به همین دلیل حق تحصیل یکی از حقوق بنیادی بشر در مواد ۲۶ و ۲۷ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بند ۲ ماده ۱۹ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی و مواد ۱۳ ، ۱۴ و ۱۵ میثاق بینالمللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که همگی بر حق تحصیل بدون هیچ نوع تبعیض از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیده سیاسی و یا هر عقیده مردادگر یا اصل و منشأ ملی یا اجتماعی، دارایی، نسب یا هر وضعیت مردادگر شناختهشده و بر آن تأکید شده و دولت ایران موظف است تمامی امکانات و تسهیلات لازم را برای ایجاد شرایط مناسب جهت بهره مندی همه شهروندان از این حق طبیعی فراهم کند و کلیه موانعی را که در اثر شرایط خاص جغرافیایی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در مسیر رسیدن شهروندان به این حق قرار میگیرد، مرتفع سازند.ممانعت از کسبوکار بهاییان یکی دیگر از فشارها و آزار و اذیتهایی است که بهاییان با آن مواجه هستند، پلیس اداره اماکن که وابسته به نیروی انتظامی است در نقاط مختلف کشور که سرکشی ماهانه به محل کسب شهروندان دارند، در اکثر مواقع محل کسب بهاییان را به دلیل عدم اجازه کسب، پلمپ میکنند.
در این ماه :
تفتیش منزل فراز آقابابایی، شهروند بهائی در اصفهان
منزل فراز آقابابایی، شهروند بهائی ساکن اصفهان، توسط ماموران اداره اطلاعات در تاریخ ۲۱ اسفندماه ۱۴۰۳ تفتیش شد. در جریان این بازرسی، لوازم شخصی او ضبط شد و مأموران وی را برای ارائه پارهای از توضیحات احضار کردند.(هرانا, 1 فروردین 1404)
ادامه حبس سپهر ضیائی؛ نگاهی به وضعیت جدید این شهروند بهائی
سپهر ضیائی، شهروند بهائی محبوس در زندان اوین در حال تحمل سیامین ماه از دوران محکومیت خود است. تاکنون درخواست های مرخصی و اعاده دادرسی این شهروند بهائی رد شده است.این شهروند بهائی در زمستان سال ۱۴۰۱ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهام “عضویت در دسته جات و گروه های غیر قانونی با هدف برهم زدن امنیت کشور” به تحمل پنج سال حبس و از بابت مجازات تکمیلی به دو سال ممنوعیت خروج از کشور، مصادره تلفن و لپ تاپ های ضبط شده محکوم شد. پس از مدتی محکومیت آقای ضیائی، توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد.(هرانا, 3 فروردین 1404)
ولیالله قدمیان از زندان اوین آزاد شد
آقای ولیالله قدمیان، شهروند بهایی که دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکرد، با مرخصی متصل به پایان محکومیت از این زندان آزاد شد. پیشتر ولیالله قدمیان جهت تحمل دو سال حبس خود بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. در مهرماه ۱۴۰۲، آقای قدمیان توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، به دو سال حبس محکوم شده بود. (هرانا, 13 فروردین 1404)
پارلمان اروپا خواستار آزادی فوری مهوش ثابت، زندانی عقیدتی بهایی شد
پارلمان اروپا در ۱۵ فروردین ۱۴۰۴ با تصویب قطعنامهای فوری، نگرانی خود را نسبت به وضعیت حقوق بشر در ایران اعلام کرد و خواستار آزادی بیقید و شرط مهوش ثابت، زندانی عقیدتی بهایی، شد. خانم ثابت، ۷۲ ساله و عضو پیشین گروه یاران ایران، تنها به دلیل باورهای دینیاش مجموعاً بیش از ۱۳ سال زندانی بوده است. او اخیراً با وجود بیماری و عمل قلب باز، با ادامه حبس ۱۰ ساله مواجه است. این سومین قطعنامه فوری پارلمان اروپا در پنج ماه اخیر در محکومیت سرکوب بهاییان ایران است. نمایندگان اروپایی، از جمله هلموت برندشتاتر و کورنلیا ارنست، از خانم ثابت به عنوان نماد شجاعت و الهام برای مردم ایران یاد کردهاند.(ایران وایر ۱۸ فروردین ۱۴۰۴)
قائم شهر؛ مریم ذبیحی، شهروند بهائی به حبس محکوم شد
براساس حکمی که توسط شعبه ۱۰۴ دادگاه کیفری دو شهرستان قائم شهر صادر شده است، این شهروند بهائی بابت اتهام “فعالیت آموزشی مغایر و مخل شرع مقدس اسلام” به تحمل ۱۰ ماه حبس محکوم شده است. جلسه رسیدگی به اتهامات خانم ذبیحی در تاریخ ۲۷ فروردین ماه امسال در این شعبه برگزار و حکم نیز در همان روز صادر شده است. برگزاری جلسات امتحان دانشجویان دانشگاه غیررسمی بهائیان ایران در منزل شخصی او، مصداق اتهام مطروحه علیه خانم ذبیحی عنوان شده است. روز دوشنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۲، منزل مریم ذبیحی توسط نیروهای امنیتی تفتیش شد. ماموران تمام وسایل الکترونیکی، کتابهای درسی، لپتاپ ها و تبلت های پنج جوان بهائی که مهمان این منزل بودند را ضبط کردند. پس از آنکه بهائیان ایران به دلیل اعتقادات مذهبی خود از تحصیل در دانشگاههای دولتی محروم شدند، دانشگاه علمی آزاد بهائیان ایران که با نام BIHE (Baha’i Institute for Higher Education) شناخته میشود، در سال ۱۳۶۶ توسط جامعه بهائی ایران تأسیس شد. این دانشگاه غیررسمی، با همکاری استادان داوطلب و در شرایطی بسیار محدود، امکان تحصیلات دانشگاهی را برای شهروندان بهائی فراهم میکند. طی این سالها، بسیاری از اساتید و مسئولان این نظام آموزش عالی با برخوردهای قضایی و امنیتی مواجه شدهاند.( هرانا،30فروردین1404)
مسیحیان:
جمهوری اسلامی ایران کمر به نابودی مسیحیت بسته است، واقعیتی است تلخ در مورد جفا بر مسیحیان ایران؛ مسیحیانی که به خاطر دگراندیشی و تغییر دین از سوی جمهوری اسلامی ایران مورد اتهام و محکومیت قرار میگیرند. جفا بر مسیحیان در ایران رو به رشد است و روزانه مسیحیان بسیاری مورد آزار و اذیت قرار میگیرند. در جمهوری اسلامی ایران تعداد بیشماری از مسیحیان به خاطر تغییر دین و فعالیتهای مذهبیشان زندانیشده، مورد اتهام و محکومیت قرار میگیرند. در حال حاضر بر اساس گزارش سازمانهای مدافع حقوق مسیحیان در ایران گفته میشود تعداد زیادی از مسیحیان شناختهشده تنها به جرمهایی نظیر اقدامات بشارتی و یا آموزش و پخش انجیل در زندان به سر میبرند و یا دیگر شهروندان مسیحی با عناوین جاسوسی محکوم میشوند و بسیاری از نوکیشان مسیحی تحت جفا قرارگرفته و با ضربات شلاق به جرم روزهخواری و شرب خمر در مراسم عشاء ربانی یا شکنجه و آزار در سلول خود در زندانهای ایران مواجه شده و بعضاً حتی تهدید به مرگ شدهاند. فشار دستگاههای امنیتی و قضایی بر کلیساها همچنان ادامه دارد و در ادامه سلسله محدودیتهای اعمالشده از سوی مسئولان امنیتی، کلیساهای تبشیری رسمی، کلیسای جماعت ربانی مرکز در تهران، کلیسای پروتستان عمانوئیل، کلیسای انجیلی پطرس واقع در تهران و … یا به اجبار تن به همکاری با نهادهای امنیتی و تن دادن به خواستههای آنان مبنی بر افشای فهرست اعضای این کلیساها به همراه سایر مشخصات ایشان منجمله شماره ملی، بستن درهای خود را به روی ایمان داران و نوکیشان مسیحی فارسیزبان و عدم برگزاری مراسم به زبان فارسی دادهاند و یا به کل تعطیل و رهبران آنان مانند روبرت آسریان دستگیر و با احکام غیرمنصفانه و بلندمدت مواجه شدهاند. حتی کلیساها از پذیرش فارسی زبانان خودداری میکنند و باید مراسم خود را به زبان غیر از فارسی برگزار نمایند . صدور احکام حبس برای مسیحیان ایران همچنان ادامه دارد؛ با اینکه در قانون اساسی ایران آزادی دینی مسیحیان، کلیمیان و زرتشتیان به رسمیت شناختهشده ولی عملکرد حکومت در برابر تبلیغات مردادنی و اجرای مناسک مذهبی آنان تاکنون نشان داده است که اصول مندرج در قانون اساسی در مورد آزامرداد دین و مذهب و عدم تفتیش عقاید، تنها سرپوشی برای نقض حقوق پیروان سایر ادیان در ایران بوده است. در قانون اساسی ایران مذهب شیعه جعفری تنها مذهب رسمی ایران بوده و ارگانهای مذهبی و امنیتی حکومت ایران تبلیغ اصول و مبانی این امردادان و مذاهب را تهدیدی برای ایدئولوژی غالب حکومتی قلمداد میکنند و این مسئله یکی از عمده دلایلی است که حاکمیت به واسطهی آن، پیروان و مبلغین مسیحیت را سرکوب و با بستن کلیسای آنان، راه را برای تبلیغات دینی این دسته از پیروان ادیان در ایران را سد میکند.
در این ماه :
محروم از درمان؛ گزارشی از آخرین وضعیت ناصر نورد گلتپه در زندان اوین
ناصر نورد گلتپه اخیرا در سیوپنجمین روز از اعتصاب خود، با علائمی مشکوک به عارضه سکته به بیمارستان بنیهاشم منتقل شد. پس از انجام معاینات اولیه، پزشکان عارضه ای مشابه سکته مغزی یا حمله خفیف قلبی را تشخیص دادند؛ به طوری که دست و پای چب وی دچار اختلال در حرکت شده است. علیرغم تاکید پزشک معالج بر انجام فیزیوتراپی و ادامه روند درمان این زندانی، او بدون رسیدگی پزشکی مکفی به زندان بازگردانده شد.در تاریخ ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۳، ناصر نورد گلتپه به همراه ژوزف شهبازیان، دیگر شهروند مسیحی ساکن تهران بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. تا لحظه تنظیم این گزارش، از اتهامات مطروحه علیه این شهروند اطلاعی حاصل نشده است.( هرانا, 5 فروردین 1404)
ادامه مصایب کلیسای اسقفی: از بسته ماندن کلیساها تا آزار اعضا
مشکلات و مصایب کلیسای اسقفی (انگلیکن) که از همان روزهای اول انقلاب با قتل کشیش ارسطو سیاح در شیراز آغاز شد، همچنان توسط حکومت ادامه دارد. از بسته ماندن کلیساهای فارسیزبان، فشار شدید بر اعضا، تغییر کاربری املاک توقیفشده کلیسا، و حتی محرومیت نوکیشان از داشتن آرامستان.حکومت ایران پنج سال پیش به بهانهٔ شیوع کووید-۱۹ دستور تعطیلی مراکز عبادتی را صادر کرد. با این حال، کلیساهای رسمی فارسیزبان اسقفی در تهران، شیراز، و اصفهان هنوز هم بسته باقی مانده و مجوز برپایی خدمات عادی به آنها داده نشده است. دلایل این امر نامشخص است. ( ماده 18, 7 فروردین 1404)
منصور و محمود مردانی، دو نوکیش مسیحی به حبس و دیگر مجازاتها محکوم شدند
منصور و محمود مردانی، دو برادر نوکیش مسیحی به حبس و دیگر مجازاتها محکوم شدند. بر اساس این گزارش، این حکم در تاریخ ۱۶ دی ۱۴۰۳ توسط دادگاه انقلاب شهرستان لنجان به ریاست قاضی محمدعلی عباسی صادر و اخیرا به این دو نوکیش مسیحی ابلاغ شده است. بر اساس رأی صادره، آنها به اتهام فعالیت تبلیغی موثر علیه نظام از طریق تبلیغ مسیحیت، هرکدام به چهار سال حبس، پرداخت ۱۵۰ میلیون تومان جزای نقدی و پنج سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شدهاند. این دو برادر همچنین به منع اقامت در استان اصفهان و شهر فولادشهر و تبعید به شهرستان اردل در استان چهارمحال و بختیاری به مدت دو سال محکوم شدهاند. ( هرانا, 12 فروردین 1404)
کلیسای پنطیکاستی کرمانشاه پس از تعطیلی، مصادره شد
کلیسای پنطیکاستی کرمانشاه، متعلق به آشوریان و ثبتشده در فهرست آثار ملی، پس از تعطیلی توسط مقامات جمهوری اسلامی مصادره شده است. این کلیسا که در دهه ۱۳۸۰ ثبت ملی شد، اکنون متروکه و در حال ویرانی است. از سال ۱۳۸۸ و پس از بازداشت کشیش ویلسون عیسیوی، درهای آن بسته ماندهاند. مقامات این کلیسا را به دلیل برگزاری مراسم به زبان فارسی و استقبال نوکیشان هدف قرار دادهاند. این اقدام بخشی از روند گستردهتر سرکوب مسیحیان در ایران است که شامل مصادره اموال، تعطیلی کلیساها و فشار بر نوکیشان میشود. رسانهها پیشتر نسبت به وضعیت این بناها و تخریب دیگر اموال تاریخی مسیحیان در ایران هشدار داده بودند.(ایراناینترنشنال ۱۸ فروردین ۱۴۰۴)
تداوم بازداشت پروین قدیانی، نوکیش مسیحی در زندان کچویی کرج
پروین قدیانی، نوکیش مسیحی، حدود سه ماه است که در وضعیت بلاتکلیف در زندان کچویی کرج بهسر میبرد. او اواسط دیماه توسط نیروهای امنیتی به اتهام تبلیغ دین مسیحیت بازداشت و پس از بازجویی، به این زندان منتقل شده است. با وجود به رسمیت شناخته شدن مسیحیت در قانون اساسی ایران، برخورد امنیتی با نوکیشان همچنان ادامه دارد. این بازداشتها در تضاد با ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر آزادی دین و تغییر آن تأکید دارند.(هرانا ۱۹ فروردین ۱۴۰۴)
دو ماه بازداشت بدون تفهیم اتهام؛ مادر ژوزف شهبازیان درگذشت
ژوزف شهبازیان، نوکیش مسیحی و زندانی عقیدتی سابق، از ۱۸ بهمن ۱۴۰۳ تاکنون بدون تفهیم اتهام در بازداشت بهسر میبرد. در این مدت، مادر بیمار او که تحت مراقبت وی بود، در ۲۰ فروردین درگذشت. بازداشت او و ناصر نورد گلتپه، نوکیش مسیحی دیگر، بدون رعایت حقوق قانونی متهمان صورت گرفته است. شهبازیان پیشتر نیز بهدلیل فعالیتهای مسالمتآمیز دینیاش زندانی شده بود. همزمان، فشار بر دیگر نوکیشان مسیحی مانند امیرعلی مینایی، منصور و محمود مردانی نیز ادامه دارد و برخی از آنان با احکام سنگین حبس، جزای نقدی، ومحرومیتهای اجتماعی روبهرو شدهاند.(ماده ۱۸ ، ۲۱فروردین ۱۴۰۴)
کمیسیون آمریکایی خواستار طرح موضوع آزادی دینی ایران در مذاکرات عمان شد
کمیسیون آزادی مذهبی ایالات متحده از دولت ترامپ خواسته در مذاکرات پیشرو با ایران در عمان، موضوع نقض آزادیهای دینی در ایران را بهعنوان محور اصلی مطرح کند. این کمیسیون نسبت به آزار سیستماتیک اقلیتهای دینی، بهویژه نوکیشان مسیحی، هشدار داده و خواستار فشار بر ایران برای توقف این رفتارها شده است. همچنین به وضعیت گروهی از نوکیشان مسیحی ایرانی که به آمریکا پناه آورده و اکنون در پاناما هستند، اشاره شده که در صورت بازگشت، با خطر شکنجه و زندان روبرو خواهند شد. کمیسیون همچنین خواستار تمدید دائمی «متمم لوتنبرگ» برای حمایت از اقلیتهای دینی ایران شده است. این موضوع همزمان با مذاکرات هستهای ایران و آمریکا در عمان مطرح شده که به گفته واشنگتن، بهصورت مستقیم و از نظر ایران، غیرمستقیم خواهد بود.(ماده ۱۸، ۲۲ فروردین ۱۴۰۴)
توضیحات رادنی عیسوی درباره تعطیلی و مصادره کلیسای پنطیکاستی کرمانشاه
رادنی عیسوی، فرزند کشیش ویلسون عیسوی، در گفتوگویی با ایراناینترنشنال از تعطیلی و مصادره کلیسای پنطیکاستی آشوری در کرمانشاه انتقاد کرد. به گفته او، ثبت این کلیسای تاریخی در فهرست میراث فرهنگی راه را برای مصادرهاش هموار کرد. این کلیسا در دهه ۱۳۸۰ ثبت ملی شد اما حالا متروکه و در حال ویرانی است. کشیش ویلسون عیسوی در سال ۱۳۸۸ بازداشت و شکنجه شد و از آن زمان کلیسا تعطیل مانده است. مقامات، تعطیلی کلیسا را با توجیه تخلفات صنفی انجام دادند. گزارشها نشان میدهد که حکومت پس از انقلاب، بسیاری از کلیساها و اموال مسیحیان را مصادره کرده و حتی برخی بناهای ثبت شده مانند بیمارستان مسیح را نیز تخریب کرده است. این اقدامات در حالی صورت میگیرد که مسیحیان و نوکیشان مسیحی بهرغم شناسایی رسمی در قانون اساسی، با فشار و سرکوب مواجهاند.(ایران اینترنشنال ۲۲ فروردین ۱۴۰۴)
اعتصاب غذای امیرعلی مینایی، نوکیش مسیحی محبوس در اعتراض به وضعیت زندان
امیرعلی مینایی، نوکیش مسیحی زندانی در اوین که به بیماری قلبی مبتلاست، و اخیراً توسط یکی از مأموران زندان مورد ضربوشتم قرار گرفته، روز شنبه، ۲۳ فروردین ماه دست به اعتصاب غذا زده است. این جوان ۳۱ ساله که اخیراً دچار شکستگی استخوان در پای راست خود نیز شده، از فروردین ۱۴۰۳ در زندان اوین بهسر میبرد و محکوم به سه سال و هفت ماه حبس به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق راهاندازی کلیسای خانگی» شده است همچنین امیرعلی مینایی در اعتراض به محرومیت از دسترسی به تلفن در دوران حبس، مصرف داروهای خود را نیز متوقف کرده است. این حکم در اسفند ۱۴۰۲ توسط قاضی بدنام دادگاه انقلاب، ایمان افشاری صادر شد؛ قاضی که همچنین حکم محرومیت این نوکیش مسیحی از حقوق اجتماعی را پس از دوران حبس صادر کرده است. امیرعلی مینایی نخستینبار در آذر ۱۴۰۲ بازداشت شد و بیش از دو ماه را در بند ۲۰۹ زندان اوین، که تحت کنترل وزارت اطلاعات است، سپری کرد.( «ماده ۱۸» 26فروردین1404)
تداوم بازداشت و بلاتکلیفی آیدا نجف لو، نوکیش مسیحی در زندان اوین
آیدا نجف لو، نوکیش مسیحی، بیش از دو ماه است که توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و هم اکنون به صورت بلاتکلیف در زندان اوین نگهداری میشود. بازداشت این نوکیش مسیحی اواسط بهمن ماه سال گذشته توسط نیروهای امنیتی صورت گرفته است. وی سپس بعد از ۶۵ روز از بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین در تاریخ ۲۴ فروردین ماه سال جاری، به بند زنان این زندان منتقل شده است. تاکنون امکان آزادی وی با وثیقه نیز فراهم نشده است. تا لحظه تنظیم این گزارش، از دلایل بازداشت و اتهامات مطروحه علیه این نوکیش مسیحی اطلاعی حاصل نشده است.( هرانا،27فروردین1404)
زندان اوین؛ ممانعت از رسیدگی پزشکی و اعزام به مرخصی درمانی نوکیش مسیحی «لاله ساعتی»
لاله ساعتی، نوکیش مسیحی محبوس در زندان اوین، بهرغم آسیب دیدگی انگشتان دست چپ و نیاز به درمان تخصصی، از حق اعزام به مراکز درمانی و مرخصی بیمارستانی محروم شده است. این نوکیش مسیحی چندی پیش در حیاط زندان اوین زمین خورد و دچار کجی دو انگشت دست چپ، شامل انگشت حلقه و انگشت کوچک، شد. مادر خانم ساعتی بهتازگی درخواستی برای اعزام فرزندش به مرخصی درمانی به دادسرای زندان اوین داده بود، اما با مخالفت مواجه شد و به او اطلاع داده شد که ضابط امنیتی پرونده مانع اعزام وی به مرخصی است. پس از این، مادر لاله ساعتی درخواست اعزام او به بیمارستان را نیز مطرح کرد که این درخواست نیز با مخالفت روبرو گردید. لاله ساعتی پس از بازداشت در بهمن ماه ۱۴۰۲، در تاریخ ۲۶ اسفند همان سال، توسط قاضی ایمان افشاری، رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، در حالی که حق انتخاب وکیل نداشت (بر اساس تبصره ماده ۴۸ آئین دادرسی کیفری)، با حضور وکیل تسخیری، به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» محاکمه و در پی فعالیتهای صلحآمیز مسیحیاش، که در ارتباط با حضور او در کلیساهای خانگی پس از بازگشت به ایران و محتوای گوشی تلفن همراهش بود، به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و ۲ سال منع خروج از کشور محکوم شد.( محبت نیوز.28فروردین1404)
پیروان سایر ادیان :
جمهوری اسلامی ایران و سران آن اعتقاد دارند که برخی از گروه های مذهبی دشمنان کشور هستند، زیرا باورهای مذهبی آنها ممکن است وفاداری به نظام را دچار چالش کند و به بهانه حفظ امنیت سیاسی، سرکوب فعالیت های مذهبی را سرلوحه عناد با ادیان دیگر را قرار داده اند.بازداشت ها و خشونت های هدفمند ارگان های امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی ایران همچنان متوجه پیروان سایر ادیان در ایران است. در ایران دسته از شهروندان به دو قسم رسمی و غیررسمی تقسیم می شوند، پیروان آئین بهایی از ادیان غیررسمی هستند که تحت فشارهای بیشتری قرار دارند، آن ها از انجام مناسک مذهبی و تبلیغ آئین آزادانه، تدریس و تحصیل در مقاطع عالی محروم هستند، هم اکنون تنی چند از رهبران این آئین که امور بهائیان را در این کشور اداره می کردند، در زندان های اوین و رجایی شهر به سر می برند و ده ها تن از پیروان آن نیز در زندان های کشور ازجمله سمنان، مشهد، تهران، کرج و غیره متحمل حبس های طولانی شده اند. یکی از آیینهای مذهبی در ایران، «یمانی» نام دارد که مدعی زمینهسازی ظهور امام دوازدهم شیعیان است.
در این ماه :
توصیه کمیسیون آمریکایی: تحریم ناقضان آزادی دینی و اعطای پناهندگی به قربانیان
کمیسیون ایالات متحده آمریکا در امور آزادی مذهبی بینالمللی در گزارش سالانه خود که روز سهشنبه، پنجم فروردین ۱۴۰۴ منتشر شد، به موارد متعدد سرکوب اقلیتهای مذهبی و دینی در ایران در سال ۲۰۲۴ میلادی، از جمله مسیحیان، پرداخته است.این کمیسیون به دولت آمریکا توصیه کرده است که ناقضان آزادیهای دینی را تحریم کند و شرایط لازم برای پناهندگی قربانیان سرکوب مذهبی و دینی را فراهم آورد.( ماده 18, 6 فروردین 1404)
مجتبی ویسی از پیروان آیین یارسان موقتاً آزاد شد
مجتبی ویسی، شهروند کُرد پیرو آیین یارسان و از بازداشتشدگان جشن نوروز در کرمانشاە (کرماشان)، پس از گذشت بیش از سه هفته با تودیع وثیقه به صورت موقت تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد.نیروهای اطلاعات سپاه این شهروند را در پارک شیرین این شهر و با توسل بە خشونت بازداشت کرده و دختر خردسالش کە همراە وی بود را در همان محل رها کرده بودند. (ههنگاو ,9 فروردین 1404)
نرگس خراسانی با پایان ایام مرخصی به زندان اوین بازگشت
بازگشت به زندان خانم خراسانی، روز جمعه ۸ فروردینماه ۱۴۰۴ با پایان ایام مرخصی او صورت گرفته است. وی در تاریخ ۲۸ اسفند ۱۴۰۳، به مرخصی اعزام شده بود. نرگس خراسانی به همراه دو هم پرونده ای خود به نام های فرشته حسینی و پریسا یوسفی در تاریخ ۲۶ خرداد ۱۴۰۳، جهت تحمل حبس بازداشت و راهی زندان اوین شدند. آنها به دلیل هواداری از فرقه عرفان حلقه در دادگاه انقلاب محاکمه شده بودند. فرشته حسینی به پنج سال حبس و نرگس خراسانی و پریسا یوسفی هر کدام به سه سال حبس محکوم شدند. این افراد پیشتر در مردادماه ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و چندی بعد با تودیع وثیقه از زندان اوین آزاد شده بودند. ( هرانا, 11 فروردین 1404)
آگاهی بیشتر:
این گزارشات آماری از میان بیش از 35 خبر که در طول فروردین ماه 1404 تهیه شده است.
آمار فوق از گزارشات رسانههای داخلی و خارجی مورد تائید دولت جمهوری اسلامی ایران جمعآوری شده و عملاً نمیتواند بیش از ۲۵ تا ۳۰ درصد واقعیتهای جامعه باشد.
این گزارشات از سایت کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان که از رسانههای داخلی و خارجی مانند ایسنا، هرانا، ایسنا، ایرنا، ایلنا، هنر آنلاین، باشگاه خبرنگاران جوان، خبرگزاری فارس، کیهان، همشهری آنلاین، مردادنیوز، سازمان ماده 18، کردپرس، کردپا، کمپین فعالین بلوچ، ههنگاو، بیبیسی فارسی، جمعآوری گرمردادده، تهیه شده است.
همکارانی که در گردآوری این موارد خبری نقض حقوق ادیان در فروردین ماه همکاری کردند خانمها و آقایان: کریم ناصری، آرشا کچوئیان، صدرا مجیب یزدانی، سینا اشجعی، امیر پالوانه، سعید بهشتی متین، اسفندیار سنگری، محمود گلستانی، حسین صادقی، الهه عظیمی، پروین رحمانی آرتیانی، نغمه ظریفیمقدم، عباس رهبری، مریم حبیبی، آیلین علیوردیلوییی، پروین محمدی افقا، شراره هادیزاده رئیسی، میباشند. اطلاعات بیشتر در لینک زیر قابل مشاهده است:
۱۴۰۴ اردیبهشت ۷, یکشنبه
ژیلا زهتاب مقدم جهت تحمل حبس راهی زندان اوین شد
۶ اردیبهشت ۱۴۰۴-هرانا
خبرگزاری هرانا – امروز شنبه ۶ اردیبهشت ماه، ژیلا زهتاب مقدم، شهروند ساکن تهران پس از مراجعه به شعبه اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت یک سال حبس خود به زندان اوین منتقل شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ژیلا زهتاب مقدم راهی زندان اوین شد.انتقال خانم زهتاب مقدم به زندان، امروز پس از مراجعه به شعبه اجرای احکام دادسرای اوین جهت تحمل دوران محکومیت یک سال حبس وی صورت گرفته است.
وی پیشتر توسط دادگاه انقلاب تهران به یک سال حبس محکوم شده است.
خانم زهتاب مقدم در تاریخ ۱۹ آبان ماه سال گذشته، با تودیع وثیقه از زندان اوین آزاد شده بود.
خانم زهتاب مقدم پیشتر توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. وی نهایتا پس از اتمام مراحل بازجویی در تاریخ ۱۸ مهر ۱۴۰۳، به بند زنان زندان اوین منتقل شده بود.
ژیلا زهتاب مقدم، متولد ۱۳۵۹ در یکی از شعب دادسرای اوین از بابت اتهامات تبلیغ علیه نظام، توهین به رهبری، تشویش اذهان عمومی و اجتماع و تبانی مورد تفهیم اتهام قرار گرفته بود. در نهایت او چندی بعد با دریافت ابلاغیه ای از دادسرای مذکور از اتهامات تشویش اذهان عمومی و اجتماع و تبانی تبرئه شده است.
مصداق اتهامات طروحه علیه وی انتشار مطالبی در حساب توییتر شخصیاش عنوان شده بود.
۱۴۰۴ اردیبهشت ۵, جمعه
امیرعلی مینایی، نوکیش مسیحی، پس از اعتصاب غذا اجازه درمان یافت
امیرعلی مینایی، زندانی عقیدتی و نوکیش مسیحی محبوس در زندان اوین، که در اعتراض به محرومیت از تماس تلفنی و عدم دریافت خدمات درمانی دست به اعتصاب غذا زده بود، پس از دو روز اعتصاب، سرانجام اجازه درمان و تماس تلفنی محدود دریافت کرد.
این شهروند مسیحی که از بیماری قلبی رنج میبرد و اخیراً نیز توسط یکی از مأموران زندان مورد ضربوشتم قرار گرفته، روز شنبه ۲۳ فروردین ۱۴۰۳ دست به اعتصاب غذا زد.
به گزارش منابع نزدیک به سازمان «ماده ۱۸»، مینایی در جریان این اعتصاب، مصرف داروهای ضروری خود را نیز متوقف کرده بود.
او که ۳۱ سال سن دارد و بهتازگی دچار شکستگی در پای راست خود شده است، از فروردین ۱۴۰۴ در زندان اوین به سر میبرد. این زندانی عقیدتی به دلیل فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق راهاندازی کلیسای خانگی به سه سال و هفت ماه حبس تعزیری محکوم شده است.
بارها گزارش شده که زندانیان مسیحی از دسترسی به خدمات درمانی محروم ماندهاند. بهتازگی گزارش شده است که لاله ساعتی، نوکیش مسیحی و زندانی محبوس در زندان اوین، با وجود آسیبدیدگی جسمی، از دسترسی به خدمات تخصصی پزشکی و مرخصی درمانی محروم مانده است.
صدور حکم علیه امیرعلی مینایی
حکم زندان آقای مینایی در اسفند ۱۴۰۲ توسط قاضی ایمان افشاری – از قضات شناختهشده دادگاه انقلاب – صادر شد. وی همچنین او را به پنج سال محرومیت از حقوق اجتماعی پس از پایان دوران حبس محکوم کرده است.
این نوکیش مسیحی نخستینبار در آذر ۱۴۰۲ بازداشت شد و بیش از دو ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین – زیر نظر وزارت اطلاعات – نگهداری شد. پس از چند دور بازجویی شدید، با قرار وثیقهای معادل حدود ۱۰ هزار دلار آزاد شد.
بیماری قلبی این نوکیش مسیحی در فاصله بین آزادی موقت و صدور حکم، تشخیص داده شد؛ که به گفته منابع مطلع، ناشی از فشارهای روانی شدید، تهدید به زندان مجدد و شرایط بازداشت اولیه بوده است.
با اینحال، تمام درخواستهای درمان تخصصی او در دوران حبس رد شدهاند و در پی آخرین تلاش برای پیگیری پزشکی، یکی از مأموران زندان او را مورد ضربوشتم قرار داد که به وخامت بیشتر وضعیت جسمیاش انجامید.
او در دیماه برای آزادی مشروط درخواست داد، اما این درخواست توسط مأموران وزارت اطلاعات به دلیل امتناع از همکاری با آنها رد شد.
اخیرا گزارش های متعددی از فشار بر مسیحیان منتشر شده است. در ۱۸ بهمن ۱۴۰۳، ناصر نورد گلتپه و زوزف شهبازیان، دو شهروند مسیحی و زندانی عقیدتی ، توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شدند و تاکنون در بازداشت بهسر میبرند. آقای شهبازیان از حضور در مراسم خاکسپاری مادر خود محروم شده است.
۱۴۰۴ اردیبهشت ۳, چهارشنبه
محکومیت گلناز سلح چین به رای باز تبدیل شد
۲ اردیبهشت ۱۴۰۴-هرانا
خبرگزاری هرانا – محکومیت گلناز سلح چین، زندانی سیاسی به رای باز تبدیل شد. وی باقیمانده دوران محکومیت خود را خارج از زندان اوین سپری خواهد کرد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، محکومیت گلناز سلح چین به رای باز تبدیل شد. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، خانم سلح چین روز دوشنبه ۱ اردیبهشت ماه، به دنباله تغییر محکومیت خود، از زندان اوین آزاد شد. او باقی مانده دوران محکومیت خود را خارج از زندان سپری خواهد کرد.
این زندانی سیاسی در تاریخ ۱۲ مهر سال ۱۴۰۳، جهت تحمل دوران محکومیت خود بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
خانم سلح چین پیشتر توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس محکوم شده بود.
وی در اسفند ماه سال ۱۴۰۲، پس از احضار به یکی از شعب دادسرای تهران مورد تفهیم اتهام قرار گرفته و سپس با تودیع وثیقه آزاد شده بود.
۱۴۰۴ اردیبهشت ۲, سهشنبه
۱۴۰۴ اردیبهشت ۱, دوشنبه
مادر نفس حاجیشریف: مامورانی که دخترم را کتک زدند ضابط قضایی نبودند
۱ اردیبهشت ۱۴۰۴-ایران وایر
مریم عباسی، مادر نفس حاجیشریف، دختر ۱۴ سالهای که در تیرماه سال گذشته توسط مأموران گشت ارشاد به شدت مورد ضربوشتم قرار گرفت، از سردرگمی و طولانیشدن روند رسیدگی به پرونده شکایت خود خبر داد و خواستار پیگیری قاطع قوهقضاییه برای احقاق حق فرزندش شد.
عباسی در گفتوگو با کانال امتداد گفت: «این اتفاق در اوایل تیرماه سال گذشته رخ داد و من به ۷ مرجع قضایی و انتظامی شکایت کردم، از جمله دادسرای نظامی، حفاظت اطلاعات ناجا، بازرسی کل ناجا و دفتر ۱۹۷. به جز دادسرای نظامی، در همه موارد فیلم ضربوشتم را خودم ارائه کردم، اما بعد از انتشار عمومی فیلم، بسیاری از مسئولان مدعی بیاطلاعی شدند.»
او با بیان اینکه حتی با دفتر یونیسف تماس گرفته و از آنها نیز پاسخی جز ابراز تأسف دریافت نکرده، افزود: «این پاسخ دفتر نمایندگی یک سازمان بینالمللی با رسالت حمایت از حقوق کودکان بود و دیگر چه انتظاری میتوانم از نهادهای داخلی داشته باشم؟»
مادر نفس، آنچه بیش از همه او را رنج میدهد را لحظههایی توصیف کرد که دخترش در حین ضربوشتم او را صدا میزده و خود نتوانسته کمکی کند. او گفت: «ما نه نیاز به دلجویی کسی داریم، نه کسی از مأموران برای دلجویی اقدامی کرده است. تنها برخی مسئولان ردهبالا که در آسیب نقشی نداشتند، با ما جلساتی گذاشتند.»
عباسی با انتقاد از اظهارات یکی از مأموران پلیس که پس از حادثه با طعنه گفته بود: «زنگ زدی ۱۹۷ شکایت کردی؟ فکر کردی گوش ما رو میبرند؟» افزود: «از همان شب اول مشخص بود که مأموران اعتقادی به خطاکار بودن خود نداشتند.»
وی همچنین به تحول جدیدی در پرونده اشاره کرد و گفت: «پس از ۸ ماه متوجه شدیم که هیچیک از مأموران حاضر در صحنه ضابط قضایی نبودهاند و صورتجلسه ارائهشده از سوی آنان فاقد اعتبار قانونی است. بنابراین پرونده باید در دادسرای نظامی رسیدگی شود، نه دادسرای عمومی.»
او با اشاره به روند پیچیده ارجاع پرونده بین مراجع مختلف، افزود: «پرونده ابتدا به دادسرای اطفال فرستاده شد، سپس به دادسرای نظامی بازگشت و حالا دوباره در اختیار دادسرای عمومی قرار گرفته است. در مکالمه با مدیر دفتر بازپرس متوجه شدیم که پس از ۸ ماه هنوز باید برای ادای توضیحات و ارائه ادله اقدام کنیم. حتی کد ملی مأموران هم در پرونده ثبت نشده بود.»
به گفته عباسی، کیفرخواست تنها برای یک نفر صادر شده، در حالیکه سخنگوی قوهقضاییه از احضار ۸ مأمور خبر داده بود. او تأکید کرد که طرف شکایتشان تنها همین افراد هستند و نه هیچ نهاد یا سازمان دیگری.
عباسی همچنین از شکایت یکی از مأموران که مدعی آسیبدیدگی انگشت خود شده بود خبر داد و افزود: «او شکایت خود را پس گرفت چون مدرکی نداشت. ما نیز اعاده حیثیت کرده و از کسانی که به دروغ شهادت دادند شکایت خواهیم کرد.»
او در پایان تأکید کرد: «هیچ خواستهای جز اجرای قانون ندارم. مگر نه اینکه مأموران دختر ۱۴ سالهام را به بهانه اجرای قانون در خیابان کتک زدند؟ تا زمانی که حقمان را نگرفتهام از پیگیری دست نمیکشم.»
۱۴۰۴ فروردین ۳۱, یکشنبه
زنکشی؛ قتل فجیع فاطمه سلطانی ۱۸ ساله توسط پدرش در اسلامشهر
۳۰ فروردین ۱۴۰۴-هه نگاو
یک زن ١٨ سالە به نام فاطمه سلطانی توسط پدرش در اسلامشهر استان تهران به قتل رسید. انگیزه قاتل از ارتکاب جرم اختلافات خانوادگی عنوان شده است.
بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری ههنگاو، روز پنجشنبه ۲۸ فروردین ۱۴۰۴ (۱۷ آوریل ۲۰۲۵) یک زن ۱۸ ساله با هویت فاطمه سلطانی در یکی از محلات شهرستان اسلامشهر به طرز فجیعی توسط پدر خود به قتل رسیده است.
خبرگزاری رکنا بدون اشاره به هویت این زن جوان اعلام کرده است که مقتول توسط پدرش با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیده است. قاتل پس از بازداشت انگیزه خود را از قتل دخترش عبارت مبهم “اختلافات خانوادگی” عنوان کرده است.
به گفته منابع آگاه، پدر مقتول ساعت ۹ صبح روز حادثه با مراجعه به محل کار فاطمه که در یک سالن کاشت ناخن واقع در خیابان ۲۰ متری اسلامشهر مشغول به کار بوده، از طریق تماس تلفنی او را به بیرون سالن فراخوانده و همانجا با ضربات متعدد چاقو ایشان را به قتل رسانده است.
به نوشته رسانههای حکومتی، قاتل که ۴۸ ساله بوده پس از ارتکاب جرم خود را مقر نیروی انتظامی معرفی و هم اکنون تحت بازداشت میباشد.
۱۴۰۴ فروردین ۳۰, شنبه
مولوی عبدالحمید با اشاره به افزایش اعدامها: قانونی که فایدهای ندارد چرا بر اجرای آن اصرار شود؟
به گزارش رسانک، امروز جمعه ۲۹ فروردین ماه ۱۴۰۴، مولوی عبدالحمید اسماعیلزهی، امام جمعه زاهدان در مراسم نماز جمعه زاهدان، با اشاره به افزایش اعدام در هفتههای اخیر در کشور، با بیان اینکه این اعدامها «ثبوت شرعی در کتاب و سنت» ندارند، خواستار «توقف اعدام» در کشور شد و گفت: میطلبد که مسئولان روی این موضوع فکر کنند. اعدامهایی که تا کنون بهخاطر مواد مخدر انجام شدهاند هیچ فایدهای نداشته و مانع خریدوفروش مواد مخدر نشدهاند. لذا حکم و قانونی که فایدهای برای جامعه ندارد چرا باید بر اجرای آن اصرار شود؟! اعدام افراد نگرانی بزرگی را برای فرزندان و خانواده و خویشاوندانشان به دنبال دارد.
مولوی عبدالحمید اظهار داشت: موضوع افزایش اعدامها در کشور که به اتهام مواد مخدر یا به خاطر اتهامات عقیدتی و سیاسی صورت میگیرند، این روزها در رسانهها داغ است. بنده قبلا نیز در رابطه با اعدام صحبت کردهام و این سخنان بنده سیاسی تلقی نشوند، بلکه علمی هستند.
ایشان با اشاره به آیۀ قرآنی افزود: این اعدامها در کتاب و سنت ثبوت شرعی ندارند و در سیرۀ پیامبر اکرم و خلفای راشدین به این صورت نبودهاند. رسول اکرم و حضرت علی که مورد اتفاق تمام مذاهب هستند اینگونه حکم «محارب» نزدهاند. الان بهخاطر مخالفت و یا مواد مخدر علیه افراد حکم «محارب» یا «مفسد فی الارض» میزنند و آنها را میکُشند، درحالیکه اینها مسائل بسیار سنگینی هستند. هیچ عصر و زمانی در حکومتهای اسلامی، اعدام به این اندازه زیاد نبوده است.
مولوی عبدالحمید افزود: وقتی در یک استنباط و اجتهاد اشتباهی رخ میدهد در آن تجدیدنظر کنید. در قوانین جزایی کشور تجدیدنظر و اعدام را متوقف کنید؛ این به خیر دنیا و آخرت شماست و از حکومتداری هم بیشتر به نفع شماست. درست است که در طول این سالها افراد بسیاری در کشور اعدام شدهاند و آمار اعدام در کشور ما بسیار بالاست، اما جلوی این اعدامها را از هر جایی که بگیرید به نفع دنیا و آخرت شماست. بنده مطمئنم کسانی که به اینصورت اعدام میشوند روز قیامت گریبان میگیرند.
۱۴۰۴ فروردین ۲۹, جمعه
نامه سپیده قلیان خطاب به روناهی دختر حمید حسیننژاد حیدرانلو زندانی سیاسی کُرد در خطر اجرای حکم اعدام
۲۸ فروردین ۱۴۰۴-هه نگاو
سپیده قلیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین با انتشار نامهای به روناهی حسین نژاد، دختر نوجوان حمید حسیننژاد حیدرانلو، زندانی سیاسی کُرد و محکوم به اعدام در اعتراض به احکام اعدام و برای حق حیات نوشته است.
متن کامل این نامه که نسخهای از آن به دست ههنگاو رسیده است به شرح زیر است؛
به نام انسانیت، به نام عدالت
روناهی عزیزم، سلام.
متاسفم که این نامه در چنین شرایط تلخی نوشته میشه، اما برای من افتخار بزرگیه که به خاطر تو، خواهر کوچک و شجاعم، دوباره معنای عدالت و حق حیات رو عمیقتر لمس کردم.
تو همسنوسال برادرزادههام، طهورا و مهرا، هستی؛ همونقدر پر از شور زندگی، همونقدر شیفتهی دنیایی که همهی آدما توش حق حیات داشته باشن. تو با صدای رسا و قلب بزرگت، عدالتخواهی رو به من و خیلیهای دیگه یادآوری کردی. تو این سرزمینی که حکمرانان آن با حق زندگی ما در ستیزن، شنیدن فریاد تو و فرزندان این خاک برای حق حیات، تکاندهندهست؛ اینکه به جای کودکی کردن، پرچم عدالت رو دست بگیری و با شجاعت بگی «نه به مرگ».
روناهی عزیزم، ما همه یه زنجیریم. حق حیاتمون مثل دومینو به هم وصله. اگه یکی از ما این حق رو از دست بده، انگار همهمون یه تیکه از وجودمون رو گم کردیم. تو با ویدیوی پراحساست، با اشکها و کلماتت، بهمون نشون دادی که نباید از این حق ساده بگذریم. من و خیلیهای دیگه کنار تو هستیم، برای پدرت، حمید حسیننژاد حیدرانلو، و برای همهی کسایی که در خطر بالارفتن سرهایشان بر چوبه دار است.
سلب حق حیات، در هر شکل و لباسی، نکوهیدنیه.
حق حیات و عدالتخواهی ارزشهایی نیستن که بتونیم به سادگی ازشون بگذریم. جامعهی ما به آدمایی مثل تو نیاز داره؛ به کسایی که با شجاعتشون بیدارمون میکنن. امروز شاید سیاه باشه، اما من خیلی امیدوارم. فردایی که تو و امثال تو توش باشین، یعنی جامعهای داریم که هوشیاره، که میگه «نه به اعدام»، «نه به مرگ» در هر هیئت و لباسی.
حق حیات پایهی هر جامعهی سالمه. وقتی حق زندگی کردن رو از یه نفر میگیرن، اعتماد و همبستگی اجتماعی ترک برمیداره. جامعهای که به حق حیات احترام میذاره، نه فقط افرادش رو زنده نگه میداره، بلکه امید، انسانیت، و حس تعلق رو تو قلب همهمون تقویت میکنه.
تو، روناهی عزیز، با فریاد عدالتخواهیت، بهمون یادآوری کردی که برای ساختن همچین جامعهای باید کنار هم بایستیم و از حق زندگی هر انسان، مثل پدرت، دفاع کنیم.
امید، روناهی عزیزم، شعلهایه که تو قلب تو زبانه میکشه؛ یه باور ریشهدار که حتی تو سیاهی شب، با هر فریاد عدالت، ستارهای تو آسمون جامعهمون روشن میشه.
روناهی عزیزم، بدون که صدات شنیده شده. من قول میدم داستان تو و پدرت رو با هر راهی که بتونم به گوش بقیه برسونم.
تو تنها نیستی. ما همه پشت تو و خونوادت هستیم.
با تمام قلبم برای تو و پدرت آرزوی آزادی و زندگی میکنم. صدایت رسا عزیزم و سرت سلامت خواهر کوچکم.
رفیق تو سپیده قلیان
از زندان اوین
۱۴۰۴ فروردین ۲۸, پنجشنبه
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات منصوره عرفانیان برگزار شد
۲۷ فروردین ۱۴۰۴-هرانا
خبرگزاری هرانا – امروز چهارشنبه ۲۷ فروردین ماه، جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات منصوره عرفانیان، فعال صنفی معلمان در شعبه چهار دادگاه انقلاب مشهد برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، منصوره عرفانیان، فعال صنفی معلمان محاکمه شد.
این جلسه امروز چهارشنبه ۲۷ فروردینماه در شعبه چهارم دادگاه انقلاب مشهد برگزار شد. خانم عرفانیان به همراه وکیل مدافع خود، محمدباقر رضایی، در این دادگاه حضور یافت. وی از بابت اتهامات عضویت در گروههایی با هدف برهم زدن امنیت کشور و اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی و خارجی از خود دفاع کرد.
جمع کردن امضا برای آزادی زندانیان، از مصادیق اتهامات مطروحه علیه او عنوان شده است.
این فعال صنفی اواخر اسفندماه سال گذشته، با دریافت ابلاغیه ای به شعبه مذکور احضار شده بود.
خانم عرفانیان اواسط مهرماه سال ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از یک هفته با تودیع وثیقه از زندان وکیل آباد مشهد آزاد شده بود.
منصوره عرفانیان، فعال صنفی معلمان در مشهد، پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت را داشته است.
گزارش صوتی جلسه ویژه کمیته دفاع از حقوق زنان در تاریخ ۲۹ مارس ۲۰۲۵
جلسه ویژه کمیته دفاع از حقوق زنان مورخ ۲۹ مارس ۲۰۲۵ در ساعت ۱۵ به وقت اروپای مرکزی در فضای مجازی کلاب هاوس با مدیریت خانم پروین محمدی افقا، سخنران اول: خانم نغمه ظریفی مقدم با موضوع گزارش و تحلیل موارد نقض حقوق زنان در اسفند ماه ۱۴۰۳، سخنران دوم: خانم متینه عطاالهی با موضوع حقوق فردی(زنان) و بحث آزاد با موضوع حق امنیت اجتماعی (بازداشت زنان)برگزار گردید. همکارانی که ما را در برگزاری این جلسه یاری کردند عبارتند از : مسئول جلسه: خانم پروین محمدی افقا، منشی جلسه: آقای محمد گلستانجو، ضبط و تدوین صدا: خانم معصومه کریمی. علاقمندان می توانند گزارش صوتی فوق را از طریق فایل های صوتی زیر شنوا باشند.
زندان اوین؛ ممانعت از رسیدگی پزشکی و اعزام به مرخصی درمانی نوکیش مسیحی «لاله ساعتی»
لاله ساعتی، نوکیش مسیحی محبوس در زندان اوین، بهرغم آسیب دیدگی انگشتان دست چپ و نیاز به درمان تخصصی، از حق اعزام به مراکز درمانی و مرخصی بیمارستانی محروم شده است.
«محبت نیوز» – لاله ساعتی، نوکیش مسیحی زندانی در اوین، با وجود آسیب دیدگی انگشتان دست از دسترسی به مرخصی درمانی محروم مانده است.
به گزارش سازمان حقوق بشر در ایران، لاله ساعتی، نوکیش مسیحی و زندانی عقیدتی، از حق اعزام به مراکز درمانی تخصصی و مرخصیهای درمانی محروم مانده است.
این نوکیش مسیحی چندی پیش در حیاط زندان اوین زمین خورد و دچار کجی دو انگشت دست چپ، شامل انگشت حلقه و انگشت کوچک، شد. مادر خانم ساعتی بهتازگی درخواستی برای اعزام فرزندش به مرخصی درمانی به دادسرای زندان اوین داده بود، اما با مخالفت مواجه شد و به او اطلاع داده شد که ضابط امنیتی پرونده مانع اعزام وی به مرخصی است. پس از این، مادر لاله ساعتی درخواست اعزام او به بیمارستان را نیز مطرح کرد که این درخواست نیز با مخالفت روبرو گردید.
لاله ساعتی پس از بازداشت در بهمن ماه ۱۴۰۲، در تاریخ ۲۶ اسفند همان سال، توسط قاضی ایمان افشاری، رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، در حالی که حق انتخاب وکیل نداشت (بر اساس تبصره ماده ۴۸ آئین دادرسی کیفری)، با حضور وکیل تسخیری، به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» محاکمه و در پی فعالیتهای صلحآمیز مسیحیاش، که در ارتباط با حضور او در کلیساهای خانگی پس از بازگشت به ایران و محتوای گوشی تلفن همراهش بود، به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و ۲ سال منع خروج از کشور محکوم شد.
فشارهای روحی و روانی بر لاله ساعتی در حالی ادامه دارد که پس از طی بخشی از مراحل بازجویی، او و مادرش، نسرین سینا، در مرداد ماه ۱۴۰۳ به دادسرای ناحیه ۳۳ تهران احضار شده و بازجویی شدند. در این بازجویی، تحت فشار و تهدید قرار گرفتند که در صورت تأیید اینکه اخبار مربوط به لاله ساعتی را به «سایتهای معاند» ارسال میکنند، با پروندههای قضایی مواجه خواهند شد.
این نوکیش مسیحی در حالی از حق آزادی مشروط محروم است و مجبور به تحمل دوران حبس تعزیریاش میباشد که با مشکلات عصبی نیز دست و پنجه نرم میکند. اخیرن درخواست او برای حبس تحت نظارت قضایی (حبس با پابند الکترونیکی) به دلیل مخالفت دادستان تهران و وزارت اطلاعات رد شده است.
خانم ساعتی مدتی را در کشور مالزی زندگی کرد و در سال ۲۰۱۷ با توجه به طولانی شدن روند رسیدگی به پرونده پناهجویی وی، نابسامانی وضعیت اقتصادی و تنهایی مادر و پدرش به علت کهولت سن آنها، مجبور به بازگشت ایران شده بود.
۱۴۰۴ فروردین ۲۷, چهارشنبه
با درخواست آزادی مشروط نسیم غلامی مخالفت شد
۲۵ فروردین ۱۴۰۴-هرانا
خبرگزاری هرانا – علیرغم سپری شدن بیش از یک سوم از دوران محکومیت نسیم غلامی سیمیاری، با درخواست آزادی مشروط این زندانی سیاسی مخالفت شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، نسیم غلامی سیمیاری، زندانی سیاسی دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکند. اخیرا با آزادی مشروط خانم غلامی مخالفت شده است. این در حالی است که این زندانی با احتساب ایام بازداشت، بیش از یک سوم از دوران محکومیت خود را سپری کرده است.
شهریورماه سال گذشته، خانم غلامی به همراه هفت متهم سیاسی در یک پرونده مشترک توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری به حبس، شلاق و تبعید محکوم شد.
بر اساس حکم صادره وی از بابت تخریب اموال عمومی به منظور اخلال در نظم و امنیت جامعه و مقابله با حکومت اسلامی به نفی بلد به مدت ۲۰ سال در منطقه شهرستان انگوران استان زنجان به شیوه ای که با دیگران معاشرت مراوده و رفت و آمد نداشته باشد و این امر تحت نظارت مقام قضایی مجری حکم با همکاری سازمان زندان ها محقق خواهد شد. همچنین از بابت اتهام اخلال در نظم امنیت و آسایش عمومی به یک سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق تعزیری و بابت اجتماع و تبانی به پنج سال حبس تعزیری محکوم شده است.
جلسات دادگاه رسیدگی به اتهامات وی در تابستان سال گذشته، در شعبه مذکور برگزار شده بود.
نسیم غلامی سیمیاری در تاریخ ۴ مهرماه ۱۴۰۲ به بند زنان زندان اوین منتقل شد. وی در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، توسط ماموران اطلاعات سپاه در یکی از خیابانهای تهران بازداشت شده بود.
نسیم غلامی سیمیاری، فرزند رمضانعلی، متولد سال ۱۳۶۷ و ساکن تهران است.
۱۴۰۴ فروردین ۲۶, سهشنبه
۱۴۰۴ فروردین ۲۴, یکشنبه
درخواست آزادی مشروط نسیم غلامی، زندانی سیاسی، رد شد
۲۴ فروردین ۱۴۰۴-ایران وایر
باوجود گذراندن بیش از دوسوم دوران محکومیت، درخواست آزادی مشروط «نسیم غلامی سیمیاری»، از بازداشتشدگان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی»، از سوی مراجع قضایی رد شده است.
منابع مطلع اعلام کردهاند که این تصمیم، تحت فشار مستقیم بازجو پرونده اتخاذ شده است.
نسیم غلامی، متولد ۲۲تیر۱۳۶۷، در دو سال گذشته حتی یک روز نیز به مرخصی اعزام نشده و از بدو بازداشت تاکنون، از حق مرخصی محروم بوده است.
او در تاریخ ۲۸اردیبهشت۱۴۰۲ توسط نیروهای اطلاعات سپاه در یکی از خیابانهای تهران بازداشت شد. غلامی پس از بازداشت، ابتدا به بند یک-الف سپاه منتقل شد و تحت بازجویی در سلول انفرادی قرار گرفت. او سپس به بند دو-الف و در نهایت در تاریخ ۴مهر۱۴۰۲، به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
پس از گذشت پنج ماه از بازداشت، بازپرس «ناصر جلایر سرتقی» در دادسرای اوین، اتهامات «اجتماع و تبانی»، «تبلیغ علیه نظام» و «بغی» را به او تفهیم کرد.
در تاریخ ۲۶شهریور۱۴۰۳، براساس گزارش «ارگان خبری مجموعه فعالان حقوقبشر در ایران (هرانا)»، نسیم غلامی بههمراه هفت تن دیگر از همپروندهایهای خود، به مجموع ۴۲ سال و دو ماه حبس، ۲۵ سال تبعید و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شدند.
بر پایه این حکم، غلامی به شش سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق و ۲۰ سال تبعید تحت نظارت قضایی به شهرستان انگوران در استان زنجان محکوم شده است.
۱۴۰۴ فروردین ۲۳, شنبه
دو ماه بازداشت بدون تفهیم اتهام؛ مادر ژوزف شهبازیان درگذشت
بیش از دو ماه از بازداشت ژوزف شهبازیان، شهروند مسیحی و زندانی عقیدتی سابق، بدون تفهیم اتهام میگذرد. بر اساس گزارشها، مادر این شهروند که بهشدت بیمار بود، روز چهارشنبه ۲۰ فروردینماه درگذشت. آقای شهبازیان که مسئولیت مراقبت از مادرش را بر عهده داشت، با بازداشت ناگهانیاش امکان انجام این وظیفه را از دست داد.
او در روز ۱۸ بهمن ۱۴۰۳ توسط مأموران وزارت اطلاعات در منزلش بازداشت شد. با گذشت بیش از ۶۰ روز، هنوز هیچ اتهامی به طور رسمی به وی تفهیم نشده است.
حسین احمدینیاز، وکیل دادگستری ساکن هلند، در گفتوگو با سازمان ماده ۱۸ میگوید: «طبق مواد ۱۹۳ تا ۱۹۵ قانون آیین دادرسی کیفری، تفهیم اتهام برای حفظ حقوق قانونی متهم ضروری است و دادسرا موظف به رعایت آن است. بیتوجهی به این مواد، میتواند موجب پیگرد انتظامی مسئولان مربوطه شود. تفهیم اتهام و رعایت حقوق متهم، از قواعد آمره محسوب میشود و مقامات قضایی موظف به اجرای آن هستند. در نتیجه، بازداشتی بدون رعایت این موارد، غیرقانونی تلقی میشود.»
سوابق و روند قضایی
ژوزف شهبازیان پیشتر نیز به دلیل فعالیتهای دینی مسالمتآمیز خود بازداشت و به ۱۰ سال حبس محکوم شده بود. این حکم در اسفند ۱۴۰۱ توسط دیوان عالی کشور نقض و در خرداد ۱۴۰۲ توسط شعبه ۲۱ دادگاه تجدیدنظر تهران به دو سال کاهش یافت. او در ۲۲ شهریور ۱۴۰۲ از زندان اوین آزاد شد؛ با این حال، مقامات زندان آزادی وی را مشمول «عفو» اعلام کردند.
اتهام اصلی او «اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل و اداره کلیسای خانگی مسیحیت تبشیری» عنوان شده بود.
ادامه فشار بر نوکیشان مسیحی
همزمان با دستگیری آقای شهبازیان در تهران ، ناصر نورد گلتپه نیز در همان روز در منزلش در پرند توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شد و همچنان بدون تفهیم اتهام در بازداشت به سر میبرد. او که پیشتر نیز سابقه زندان داشته، برای اعتراض به نقض حقوق مسیحیان ایران دست به اعتصاب غذا زد. پس از ۳۵ روز اعتصاب در زندان اوین، بهدلیل بروز علائم مشکوک به سکته، بهصورت اضطراری به بیمارستان منتقل شد.
بهتازگی همچنین گزارش شده است که دو برادر نوکیش مسیحی، منصور و محمود مردانی، توسط دادگاه انقلاب شهرستان لنجان هر یک به چهار سال حبس تعزیری، پرداخت ۱۵۰ میلیون تومان جزای نقدی و پنج سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شدهاند.
سازمان ماده ۱۸ همچنین از وضعیت جسمی نامساعد و ضربوشتم امیرعلی مینایی، نوکیش مسیحی دیگری که در آذر ۱۴۰۲ بازداشت شده بود، خبر داده است. وی به اتهام «تبلیغ علیه نظام» از طریق فعالیتهای دینی و تشکیل کلیسای خانگی، به سه سال و هفت ماه حبس و محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شده است.
۱۴۰۴ فروردین ۲۲, جمعه
مهاباد؛ آزادی نازنین الیاسی پس از چهار ماه بازداشت با تودیع وثیقه
۲۲ فروردین ۱۴۰۴-هه نگاو
نازنین الیاسی، شهروند کُرد اهل مهاباد پس از تحمل چهار ماه حبس با تودیع وثیقه چهار میلیارد تومانی و بصورت موقت تا پایان مراحل دادرسی خود از بازداشتگاه ارومیه آزاد شد.
بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری ههنگاو، روز پنجشنبه ۲۱ فروردینماه ۱۴۰۴ (۱۱ آوریل ۲۰۲۵)، نازنین الیاسی، اهل مهاباد با تودیع وثیقه چهار میلیارد تومانی از بازداشتگاه اطلاعات ارومیه آزاد شد.
بە گفتە منابع آگاه، نازنین الیاسی در ایام بازداشت از حق دسترسی بە وکیل محروم بودە و بە همکاری با یکی از احزاب کردستانی اپوزسیون حکومت متهم شدە است .
این شهروند روز دوشنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۳ (۱۶ دسامبر ۲۰۲۴)، پس از احضار تلفنی و مراجعه به اداره اطلاعات مهاباد بابت اتهام فعالیت سیاسی تحت بازداشت قرار گرفته بود.
حبس بدون تصمیم؛ ادامه بلاتکلیفی زهرا شریف کاظمی در زندان اوین
۲۲ فروردین۱۴۰۴- هرانا
خبرگزاری هرانا – زهرا شریف کاظمی، متهم سیاسی علیرغم گذشت بیش از ۱۱۰ روز از زمان دستگیری، کماکان به صورت بلاتکلیف در زندان اوین نگهداری میشود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، زهرا شریف کاظمی کماکان در بازداشت به سر میبرد. یک منبع مطلع از وضعیت این متهم سیاسی ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “اواخر اسفند ماه، جلسه آخرین دفاع خانم شریف کاظمی، در دادسرای اوین از بابت اتهاماتی از جمله تبلیغ علیه نظام و تشویش اذهان عمومی برگزار شده بود. او نزدیک به چهار ماه است که بازداشت شده و در بند زنان زندان اوین نگهداری میشود. پرونده قضایی او همچنان در وضعیت بلاتکلیفی قرار دارد و همچنین امکان آزادی او با وثیقه نیز فراهم نشده است.”
بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، حساب های بانکی این متهم سیاسی مسدود شده است. همچنین، پس از بازداشت نیروهای امنیتی وسایل الکترونیکی شامل لپ تاپ، تبلت، گوشی موبایل و دست نوشته های وی را ضبط کرده اند و علیرغم پیگیری های خانواده، تاکنون به آنها تحویل داده نشده است.
چندی پیش قرار بازداشت خانم شریف کاظمی، توسط شعبه پنج بازپرسی دادسرای اوین به مدت دو ماه دیگر تمدید شده بود.
زهرا شریف کاظمی، حدودا ۳۵ ساله توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت شد. وی پس از دو روز بازداشت در بازداشتگاه شاپور، در تاریخ ۴ دی ماه ۱۴۰۳، به بند زنان زندان اوین منتقل شده است.
پیشتر یک منبع مطلع از وضعیت این متهم سیاسی به هرانا گفته بود: بازداشت خانم شریف کاظمی به علت فعالیت در فضای مجازی صورت گرفته است. اکنون نیز صفحات مجازی وی اعم از توییتر و اینستاگرامش توسط نیروهای امنیتی اداره میشود.
۱۴۰۴ فروردین ۲۱, پنجشنبه
مجلس درپی واگذاری حق طلاق به زنان، درصورت عدم پرداخت مهریه است
۲۰ فروردین ۱۴۰۴- ایران وایر
نائب رئیس کمیسیون قضایی مجلس شورای اسلامی اعلام کرد مجلس به دنبال واگذاری حق طلاق به زنان در صورت امتناع مرد از پرداخت مهریه، طی مدت مشخصی است.
«عثمان سالاری» در این باره گفت: «اگر قرار باشد از موضوع مهریه حبسزدایی کنیم، اگر کسی ازدواج کرد و بعد نتوانست مهریه خانم را تودیع و خود را بریء الذمه کند، باید حقی هم به زنان داده شود که اگر ظرف مدتی همسرشان مهریه را پرداخت نکرد، حق طلاق برایشان منظور شود.» وی افزود: «دنبال این هستیم که چنین چیزی هم لحاظ شود.»
این نماینده مجلس در توضیح گفت: «اگر بنا است تصمیمی در کمیسیون اتخاذ شود که بعد هم در مجلس بهعنوان قانون مطرح گردد و بقیه موافقت کنند، باید حقوق مسلم و مفروض عرفی و شرعی و قانونی طرفین لحاظ شود و یکطرفه نباشد.»
نایب رئیس دوم کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی همچنین خبر تعیین سقف مهریه تا ۱۴ سکه را نیز تکذیب کرد و گفت این موضوع در حیطه اختیارات کمیسیون نیست. به گفته سالاری: «تعیین مهریه موکول و متوقف به تراضی و توافق زوجین است. مجلس نمیتواند بگوید شما حق ندارید بیشتر از آن توافق کنید.»
او درباره حذف قانون حبس از محکومان مهریه نیز گفت: «این موضوع هنوز قطعی نشده است؛ اقداماتی انجام شده و قرار است مجازاتهای جایگزین لحاظ گردد؛ یعنی بهجای حبس فرد، مثلاً از پابند الکترونیکی استفاده شود.اما هنوز جمعبندی و نتیجهگیری نهایی انجام نشده است.»
شماری از کارشناسان اجتماعی از رواج مهریههای سنگین در سالهای گذشته انتقاد کرده و گفتهاند این موضوع باعث زندانی شدن تعداد زیادی از مردان شده است. از سوی دیگر فعالان حقوق زنان معتقدند با توجه به فرودست نگه داشتن زنان در عرصه اقتصادی و نابرابریهای قانونی، مهریه بهعنوان پشتوانهای مالی برای زنان پس از طلاق محسوب میشود.
۱۴۰۴ فروردین ۲۰, چهارشنبه
تداوم بازداشت؛ گزارشی از آخرین وضعیت پروین قدیانی، نوکیش مسیحی در زندان کچویی کرج
۱۹ فروردین ۱۴۰۴-هرانا
خبرگزاری هرانا – پروین قدیانی، نوکیش مسیحی، حدوداً سه ماه است که توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و هم اکنون به صورت بلاتکلیف در زندان کچویی کرج نگهداری میشود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، پروین قدیانی کماکان در بازداشت بهسر میبرد. بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، بازداشت خانم قدیانی اواسط دی ماه سال گذشته، توسط نیروهای امنیتی صورت گرفته است. وی پس از اتمام مراحل بازجویی در یکی از بازداشتگاههای امنیتی کرج به زندان کچویی منتقل شده است.
یک منبع مطلع از وضعیت این نوکیش مسیحی ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “علت بازداشت خانم قدیانی تبلیغ دین مسیحیت عنوان شده است.”
لازم به اشاره است علیرغم اینکه طبق قانون مسیحیان به عنوان یک اقلیت دینی به رسمیت شناخته میشوند، با این حال دستگاههای امنیتی مسئلهی گرویدن مسلمانان به مسیحیت را با حساسیت خاصی دنبال میکنند و برخورد قهرآمیزی با فعالان این عرصه دارند.
برخورد با نوکیشان مسیحی در ایران در حالی صورت می گیرد که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
۱۴۰۴ فروردین ۱۹, سهشنبه
مجتمع گردشگری «مهر و ماه» به بهانه حجاب پلمب شد ۱۷ فروردین ۱۴۰۴
۱۷ فروردین ۱۴۰۴- ایران وایر
سایت دیدبان ایران، روز یکشنبه ۱۷ فروردین ۱۴۰۴ از پلمب مجتمع خدمات رفاهی و تجاری «مهر و ماه» در نزدیکی شهر قم خبر داد. طبق گزارش دیدبان ایران، مجتمع مهروماه به دلیل آنچه «بیحجابی» مراجعان خوانده شده، موقتا تعطیل شده است.
پلمب مجتمع گردشگری «مهر و ماه» تنها دو روز پس از انتشار ویدیوی صورت گرفته است که مقاومت شهروندان و کسبه این مجتمع را در برابر «آمران به معروف» نشان میداد.
بر اساس این ویدیو، شامگاه ۱۵ فروردینماه ۱۴۰۴ حدود ۳۰ «آمر به معروف» وارد مجتمع بین راهی «ماه و مهر» شهر قم شده و به بهانه تذکر حجاب برای مردم و کسبه ایجاد مزاحمت کردند. اقدام این افراد با واکنش و اعتراض کسبه و مسافران روبرو شده و در نهایت به درگیری مردم با آنها انجامید. گزارش شده در جریان این درگیری تعدادی از «آمران به معروف» زخمی شدند.
مجتمع «مهر و ماه» قم پیشتر در دی ماه ۱۴۰۱ نیز بهخاطر آنچه «بیحجابی و بیتوجهی به تذکرات» اعلام شد، برای مدتی پلمب شده بود.
دخالت روزافزون «آمران به معروف» در موضوعات مربوط به زندگی شخصی شهروندان ایرانی در ماههای گذشته به شکل گستردهای با اعتراض شهروندان روبرو شده و در مواردی هم به درگیری با این افراد منجر شده است.
۱۴۰۴ فروردین ۱۸, دوشنبه
۱۴۰۴ فروردین ۱۷, یکشنبه
ضربوشتم شدید مهرگان نامآور، شاعر دهدشتی بهدست لباس شخصیها
۱۵ فروردین ۱۴۰۴-ایران وایر
بر اساس اطلاع «ایرانوایر»، «مهرگان نامآور»، شاعر و فعال لُر اهل دهدشت روز سهشنبه ۱۲فروردین۱۴۰۴ در دهدشت مورد حمله چند لباس شخصی قرار گرفته و بهشدت زخمی شده است.
تصاویری در اختیار ایرانوایر قرار گرفته که نشان میدهد چشم راست این شهروند و فعال مدنی در اثر ضربوشتم شدید، کبود و خونمرده شده و روی مچ پا و دست او نیز آثاری از کبودی مشهود است.
یک منبع مطلع به ایرانوایر گفته که این حمله حدود ساعت ۳ بعدازظهر در جاده سلامت شهر دهدشت اتفاق افتاده است.
به گفته او، مهرگان نامآور در حال پیادهروی بوده که یک پژو پارس فید با چهار سرنشین جلوی او در آمده است. یکی از سرنشینان این خودرو، یک زن «با لباس اداری و مقنعه و ماسک» بوده و سه مرد نیز با ظاهری شبیه نیروهای امنیتی در این خودرو حضور داشتهاند که دو تن از مردها پیاده شده و او را مورد حمله قرار میدهند.
به ایرانوایر گفته شده که در اثر این حمله، لباسهای خانم نامآور پاره و گوشی تلفن او ضبط شده است.
مهرگان نامآور مدتی پس از اعتراض جوانان دهدشت و بهمئی، در تاریخ ۱۱اسفند۱۴۰۴، در شهر دهدشت بازداشت شد. او اواخر اسفندماه با قید وثیقه آزاد شد.
این فعال مدنی لُر پیشتر در ویدیویی که نسخهای از آن هم در اختیار ایرانوایر قرار گرفته بود، گفته بود که یک هفته در اعتصاب غذا بهسر برده و تحت بازجوییهای طولانی قرار داشته است.
۱۴۰۴ فروردین ۱۵, جمعه
ولیالله قدمیان از زندان اوین آزاد شد
خبرگزاری هرانا – امروز سه شنبه ۱۲ فروردین ماه، ولیالله قدمیان، شهروند بهایی که دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکرد، با مرخصی متصل به پایان محکومیت از این زندان آزاد شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ولیالله قدمیان، شهروند بهایی آزاد شد.
آزادی آقای قدمیان امروز سه شنبه ۱۲ فروردین ماه، از زندان اوین با دریافت مرخصی متصل به آزادی صورت گرفته است.
پیشتر ولیالله قدمیان جهت تحمل دو سال حبس خود بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. در مهرماه ۱۴۰۲، آقای قدمیان توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، به دو سال حبس محکوم شده بود.
ولیالله قدمیان پیشتر نیز به واسطه فعالیت های خود سابقه بازداشت را داشته است.
شهروندان بهائی در ایران از آزادیهای مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمیشناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
دختر دونده طلایی ایران، فراموششده در فقر
آیناز سنجرزهی، دختر ۱۵ سالهای که با پای برهنه روی خاکهای “دامن” دهستانی در سیستان و بلوچستان دوید و پنج مدال را به خانه برد، حالا در سکوت و بیتوجهی مسئولان تمرین میکند. نه حمایتی از وزارت ورزش دارد، نه پاداشی از آموزشوپرورش. او فقط یک خواسته دارد: حمایت برای رشد کردن تا رسیدن به آرزویش که جام جهانی است!
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، آیناز سنجرزهی، دختر ۱۵ سالهای از دهستان دامن، پنج مدال درخشان در دوومیدانی دارد، اما سهم او از این افتخارات تنها «یک آجیلخوری» بوده است! او با خرما تمرین میکند، بدون حمایت، بدون امکانات، و حتی بدون یک گوش ی هوشمند برای ثبت لحظاتش. آیا وزیر ورزش صدای او را خواهد شنید؟( رکنا
۱۴۰۴ فروردین ۱۴, پنجشنبه
«من هم مادر کسی هستم»؛ کارزاری دیگر برای اتحاد خانوادههای دادخواه
۱۴ فروردین ۱۴۰۴-ایران وایر
در پی انتشار یک پست اینستاگرامی از سوی «کاملیا سجادیان»، مادر دادخواه «محمدحسن ترکمان»، جوان کشته شده در اعتراضات «زن زندگی آزادی»، دهها عضو خانواده جانباختگان اعتراضات سالهای اخیر، به کارزاری تحتعنوان «من هم مادر کسی هستم»، برای «ایجاد همبستگی و یکپارچگی» پیوستند.
خانم سجادیان، روز پنج شنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۳ عکسی از خود در کنار فرزند کشتهشدهاش منتشر کرد و از مادران دادخواه دیگر خواست که برای چندمین بار، با «اعلام یکدلی و اتحاد»، «مشت محکمی بر دهان گشاد یاوه گویان و قاتلان و دروغگویان و دیکتاتوری» باشند.
پس از انتشار این درخواست، «نادیا احسانپور»، مادر «محسن محمدی کوچکسرایی» نیز با انتشار تصویر خود و پسر جانباختهاش، خواهان «سرنگونی دیکتاتوری ظالمان و قاتلان» شد.
wildsino formal website online gambling establishment
On the video game lobby to the our very own web site, you will find thousands of different betting enjoyment. Among them are all categories ...
-
اطلاعیه شماره 1570 کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان با موضوع دی ماه خونین، نگاهی گذرا به، ماه دی، در 15 سال گذشته
-
هه نگاو بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری ههنگاو، روز سهشنبه ۱۱ اسفند ۱۴۰۱ (۲ مارس ۲۰۲۳)، سارا متقی، ٢۶ ساله و فعال ادبی و شاعر گیلک...
-
پیام شکیبا، فعال مدنی و زندانی سیاسی سابق توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۱۳ ماه حبس و ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد. وی علاوه ب...
