حامی بهادری، شهروند بهائی محبوس در زندان اوین، توسط شعبه پانزدهم دادگاه انقلاب تهران به شش سال حبس، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و توقیف اموال محکوم شد. در صورت تایید این حکم در مرحله تجدیدنظر، مجازات اشد یعنی پنج سال زندان در خصوص وی قابل اجرا خواهد بود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حامی بهادری، شهروند بهائی به تحمل حبس محکوم شد.
براساس حکمی که امروز چهارشنبه سی و یک خرداد توسط شعبه پانزدهم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی صادر و به آقای بهادری ابلاغ شده است، وی از بابت اتهام “اجتماع و تبانی” به پنج سال حبس و از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام” به یک سال حبس محکوم شده است.
همچنین از باب مجازات تکمیلی، آقای بهادری به دو سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم و اموال شخصی این شهروند و همسرش از جمله لپتاپ ها، دوربین عکاسی و تجهیزات مربوطه، هارد، مودم اینترنت و طلا ها توقیف شد.
در صورت تایید این حکم در مرحله تجدیدنظر، مجازات اشد یعنی پنج سال زندان در خصوص وی قابل اجرا خواهد بود.
همزمان یک منبع مطلع در این خصوص به هرانا گفت: “امروز ماموران زندان اوین حامی بهادری را پیش از وصل شدن تلفن های زندان، بدون اطلاع وکیل و بدون هماهنگی به شعبه پانزده دادگاه انقلاب تهران منتقل کردند که پس از برگزاری دادگاه بلافاصله حکم صادره به وی ابلاغ شد.”
حامی بهادری شهروند بهائی بیست و شش ساله، در تاریخ سی مهر ماه ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
در تاریخ چهاردهم اسفند ماه ۱۴۰۱، اولین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات آقای بهادری، بدون حضور وکیل در شعبه پانزدهم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی برگزار شد. دومین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات وی روز شنبه بیستم خرداد امسال برگزار شد.
وی چندی پیش با نگارش نامه ای، نسبت به برخوردهای قضائی صورت گرفته و نقض حقوق شهروندی خود که به مثابه اقلیت دینی بودن از وی سلب شده، اعتراض کرد.
این شهروند بهائی حدود سه ماه پس از بازداشت به زندان تهران بزرگ و در فروردین امسال به همراه شماری از زندانیان سیاسی و عقیدتی، بدون اطلاع قبلی از زندان تهران بزرگ به زندان اوین منتقل شد.
شهروندان بهائی در ایران از آزادیهای مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمیشناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
FacebookTwitterTeilen
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر